Δόξα ουδείς

«Δόξα σημαίνει να μην είσαι ο κανένας, να γίνεις διάσημος ακόμα κι αν αγγίζεις ή ξεπερνάς τα όρια του γελοίου, να γεμίσεις το κενό της ανυπαρξίας σου, να καλύψεις τα τεράστια κόμπλεξ που η κοινωνία εναποθέτει στις πλάτες σου τόσο ύπουλα αλλά και απροκάλυπτα..»

Το έργο έχει γράψει η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, η οποία υπογράφει επίσης την σκηνοθεσία και την μουσική της παράστασης. Παίζουν η Ελένη Βρεττού, η Σωτηρία Xρυσικοπούλου, η Κωνσταντίνα Νικολαϊδη κι ο Μάριος Μακρόπουλος

Μιλήστε μου για την ομάδα σας και το ιστορικό της πορείας της.

Συνεργάζομαι με την Ελένη Βρεττού και τη Σωτηρία Χρυσικοπούλου που φοιτούμε στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη στο 1^ο έτος και με το Μάριο Μακρόπουλο που αποφοίτησε από την ίδια σχολή πέρυσι.

Εκτός από συνεργάτες στην προκειμένη δουλειά, είμαστε καλοί φίλοι και έχουμε άριστη επικοινωνία και επαφή, καθώς και σεβασμό για την διαφορετικότητα του καθενός, κάτι που είναι εμφανές στη σκηνή και προσδίδει στο όμορφο αποτέλεσμα.

Μιλήστε μου για την παράσταση που παρουσιάζετε στο φεστιβάλ.

«Δόξα σημαίνει να μην είσαι ο κανένας, να γίνεις διάσημος ακόμα κι αν αγγίζεις ή ξεπερνάς τα όρια του γελοίου, να γεμίσεις το κενό της ανυπαρξίας σου, να καλύψεις τα τεράστια κόμπλεξ που η κοινωνία εναποθέτει στις πλάτες σου τόσο ύπουλα αλλά και απροκάλυπτα..» Αλλά πόσες θυσίες ως την κατάκτηση του «υπέρτατου αγαθού» και πόσοι εφιάλτες ως το «μεγάλο όνειρο»;

Ένα επίκαιρο έργο γραμμένο απλά και καθημερινά που δείχνει με χιούμορ την πικρή αλήθεια για τον μεγαλύτερο ίσως εχθρό του ανθρώπινου γίγνεσθαι.

Πως αντιλαμβάνεστε το μέλλον του θεάτρου στη χώρα μας;

Πιστεύω ότι η χώρα μας προωθεί το θέατρο, όσο αυτό είναι δυνατόν, ακόμη και κατά τη διάρκεια της παρούσας δυσμενούς οικονομικής και κατ’ επέκταση πολιτιστικής περιόδου κι αυτό εξηγεί την ύπαρξη και συντήρηση τόσων θεατρικών χώρων. Για τη χώρα που γέννησε το Θέατρο είναι άκρως σημαντική η υποστήριξη και η ανάπτυξη της τέχνης αυτής και γίνονται μεγάλα βήματα από ανθρώπους του χώρου που πραγματικά έχουν αφιερώσει το είναι τους σ’ αυτό.

Ποια είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον;

Δεν ξέρω, δεν απαντώ....

Τι γνώμη έχετε για το φεστιβάλ;

Το Off-Off Athens Theatre Festival είναι ένας όμορφος πλέον θεσμός που βοηθάει κυρίως τους νέους ηθοποιούς να εξωτερικεύσουν «ανάγκες» και να μιλήσουν μέσω της θεατρικής τέχνης ή ακόμα και να προβάλουν τις ικανότητες τους.

Για εμάς ισχύει περισσότερο το πρώτο και αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από το «Δόξα ουδείς». Η ειλικρινής και εγκάρδια σχέση μου με τους συνεργάτες μου, μας επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη λέξη «εμάς» όταν αναφέρομαι σε κάτι τέτοιο.

Για ποιο λόγο κάνετε θέατρο;

Η τέχνη του θεάτρου γεμίζει με όμορφες στιγμές τη ζωή μου και με αγαπημένα πρόσωπα, καθώς οι σχέσεις με τους συνεργάτες είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Κάνω θέατρο γιατί έχω πράγματα να πω, είτε συγγραφικά, είτε σκηνοθετικά, είτε υποκριτικά. Όταν νιώσω ότι πάψει αυτό να συμβαίνει και δεν έχω κάτι να πω ή δεν θελήσω να το πω, τότε θα αποχωρήσω γιατί πιστεύω ότι κάποιος χρειάζεται στον εκάστωτε καλλιτεχνικό χώρο μόνο αν η απουσία του απ’ αυτόν στέρει καλλιτεχνικές προόδους.

Ποια είναι η γνώμη σας για το διαδικτυακό περιοδικό για το θέατρο «Επί Σκηνής»;

Το θέατρο είναι μια ευαίσθητη ιδέα που ακροβατεί μεταξύ του απυρόβλητου των θείων αισθήσεων και του φθαρτού της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, που εκμεταλλεύεται θραύσματα από το φως του, στο βωμό της αναγνώρισης της «κουλτούρας» του εκάστοτε ακροατή-κριτή.

Το θέατρο όμως είναι κάτι παραπάνω από κόσμημα-παράσημο σ’ ένα χαρακτήρα. Είναι ζωή αληθινή με χνώτα και ιδρώτα, με φωνή και αίμα σαν το πορφυρό της αυλαίας και απόλυτο σαν την φύση της. Όχι σαν τους ψιθύρους από αυτούς που βολεύονται καθούμενοι στο σκοτάδι, αλλά σαν τον ήχο της ψυχής από αυτούς που βρίσκονται «Επί Σκηνής».