Σχετικά άρθρα
| DREAMVILLE |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη |
| Κυριακή, 13 Νοέμβριος 2011 09:46 |
|
Dreamville της Έφης Μεράβογλου
Μια πόλη όπου οι κάτοικοι λένε πάντα την αλήθεια, μια πόλη που μπορεί και να μην είναι πόλη αλλά ίδρυμα, που μπορεί να είναι φανταστική αλλά εξ ίσου και υπαρκτή, που οι ισορροπίες της κι η δομή της μοιάζουν πανίσχυρες αλλά κατά βάθος είναι εξαιρετικά εύθραυστες… Θα είχε ενδιαφέρον σαν εύρημα κι ίσως να μπορούσε να αποφέρει μια εξαιρετική δραματουργία αν διέθετε σαφήνεια όσον αφορά τις δράσεις, χαρακτήρες ευκρινείς και μια ανατρεπτική πλοκή. Εμπνευσμένο τουλάχιστον σκηνοθετικά από το αριστούργημα του Τρίαρς «dogville» δυστυχώς δεν κατάφερε να υιοθετήσει καμία από τις αρετές της ταινίας. Η υποτιθέμενη ανατροπή του φινάλε δεν ευοδώθηκε γιατί δεν προέκυπτε δομικά κι οργανικά από την πλοκή αν κι υποφαίνονταν από κάποιο σκηνοθετικό εύρημα κι έμοιαζε σαν να προστέθηκε αυθαίρετα στις υπόλοιπες δράσεις. Η ταυτόχρονη ενασχόληση της συγγραφέως με κείμενο, σκηνοθεσία και ερμηνεία του ρόλου-κλειδί επιδείνωσε την κατάσταση καθώς κι η απουσία δραματουργικής επεξεργασίας από κάποιον πιο έμπειρο συνεργάτη. Οι ταλαίπωροι ηθοποιοί κινήθηκαν αδέξιοι κι ακαθοδήγητοι στη σκηνή έχοντας προβλήματα ορθοφωνίας και κινησιολογίας αλλά και σοβαρές ελλείψεις στην παντομίμα που αποτελούσε ένα από τα βασικά σκηνοθετικά ευρήματα του έργου.
Καλό θα ήταν οι νεανικές ομάδες που υπόσχονται ένα νέο θέατρο του «αύριο», να τηρούν τις υποσχέσεις τους προσφέροντας στο κοινό, αν όχι αναμφισβήτητη ποιότητα, τουλάχιστον την στοιχειώδη επάρκεια. Κι επίσης καλό είναι, οι νέοι τουλάχιστον άνθρωποι, να μάθουν να συνεργάζονται και να μην αναλαμβάνουν μόνοι τους όλες τις ευθύνες αλλά να μοιράζονται τους ρόλους ανάλογα με τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους. Δεν μπορούν όλοι να είναι ταυτόχρονα και καλοί συγγραφείς και καλοί σκηνοθέτες και καλοί ηθοποιοί και καλοί μουσικοί επιμελητές. Η σκηνή δεν είναι πασαρέλα για να παρελαύνει η ματαιοδοξία μας, δεν σηκώνει ερασιτεχνισμούς κι ανεπάρκειες στα στοιχειώδη, μπορεί να συγχωρέσει μια αδυναμία όχι όμως και σωρεία λαθών. Καλόν είναι όποιος ανεβαίνει εκεί να έχει συνείδηση και αυτών που μπορεί να κάνει και αυτών που δεν μπορεί, και να τηρεί απαρέγκλιτα τα ευνόητα. Δηλαδή καλή υποκριτική, δομημένη δραματουργία και οργανωμένη σκηνοθετική γραμμή που προκύπτουν από σκληρή δουλειά και τις απαραίτητες γνώσεις. Στα υπόλοιπα θα συντελέσουν η εμπειρία και το ταλέντο αφού στο θέατρο διαρκώς εξελισσόμαστε.
Σκηνοθεσία: Έφη Μεράβογλου Σκηνικά-κοστούμια: Mirella dress Μουσική επιμέλεια: Έφη Μεράβογλου Παίζουν:
Έφη Μεράβογλου Νίκος Σταματόπουλος Ανθή Κόκκινου Χρήστος Γιακουμής Αγγελική Μαχαίρα Γιώργος Μάρκου Ισαβέλλα Αναστασίου Κατερίνα Merolle Κωνσταντίνα Βάρδα Ιωάννης Λάτσης Voice off: Χρήστος Σιμαρδάνης
Οργάνωση παραγωγής: Art and media zone Γραφιστικά-φωτογράφιση: Φώτης Πανταζής
Video-trailer: Δημήτρης Καδής
Web analyst-internet marketing: Τάκας Αιμίλιος
Social media expert: Ειρήνη Σολδάτου
Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Κάλτσας
Θέατρο «Ελυζέ» Νυμφαίου 12 Ιλίσια Κοντά στο μετρό του Μεγάρου Μουσικής Τηλέφωνο: 6985-011-691 Ημέρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη Ώρα έναρξης: 9 μ.μ. Διάρκεια: 1 ώρα και 30 λεπτά Είσοδος: 10 € κανονικό, 7 για ανέργους (με κάρτα ΟΑΕΔ)
|
Σχόλια
ΜΕ'ΕΚΤΙΜΗΣΗ:
ΛΟΥΚΑΣ ΚΙΝΙΑΣ (Δημοσιογράφος-Ραδιοφωνικός παραγωγός & Μουσικός επιμελητής θεατρικών παραστάσεων)
ΜΕ'ΕΚΤΙΜΗΣΗ:
ΛΟΥΚΑΣ ΚΙΝΙΑΣ (Δημοσιογράφος-Ραδιοφωνικός παραγωγός & Μουσικός επιμελητής θεατρικών παραστάσεων)
Όποιοι ματώνοντας στο σανίδι έχουν τέτοια αποτελέσματα καλόν είναι να επανεξετάσουν τις προοπτικές τους και να απευθυνθούν ίσως σε κάποιους πιο έμπειρους συνεργάτες ώστε να τους καθοδηγήσουν και να διορθώσουν τα λάθη τους. Ή να ματώσουν σε κάποιον άλλο στίβο ο οποίος τους ταιριάζει πιθανώς καλύτερα.
Μαρία Κυριάκη
Επί Σκηνής
Την γνώμη μου κατέθεσα όπως έχει δικαίωμα να κάνει κάθε θεατής και πόσο μάλλον κάποιος που έχει την απαιτούμενη παιδεία (όπως η ταπεινότητά μου)ώστε να διαφωνήσει με την κριτική την δική σας ή οποιουδήποτε άλλου κριτικού θεάτρου.
Μπορεί να υπάρχουν κάποια στάνταρντς για να κρίνει κάποιος ειδήμων μια θεατρική παράσταση ωστόσο υπεισέρχεται και το υποκειμενικό στοιχείο και γι'αυτό παρατηρούμε ότι μια θεατρική παράσταση παίρνει τελείως διαφορετική κριτική από τους επαίοντες κριτικούς που διχάζονται πολλές φορές με αποτέλεσμα να μπερδεύεται μερίδα του κοινού που παρακολουθεί τις κριτικές(ευτυχώ ς ένα μικρό ποσοστό του κοινού επηρεάζεται απ'αυτές,το μεγάλο ποσοστό τις αγνοεί και καλά κάνει κατά την γνώμη μου).
Αυτό που διέκρινα εγώ ήταν μία προσωπική επίθεση στην κα Έφη Μεράβογλου για λόγους πού μόνο εσείς ξέρετε (εγώ μόνο θα μπορούσα να υποθέσω)και επιπλέον διακρίνω ένα επιθετικό ύφος προς εμένα επειδή κατέθεσα την αποψή μου και δεν ήμουν σύμφωνος με την δική σας!!!
Ωστόσο σας προτείνω να ξαναδείτε την παράσταση μήπως και κατανοήσετε τουλάχιστον αυτό που μάγεψε όλους εμάς που λατρέψαμε την αυτήν την παράσταση και που εχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να διαφωνούμε μαζί σας κι αντιστοίχως βεβαίως…
ΛΟΥΚΑΣ ΚΙΝΙΑΣ
θα έχει πολύ καλά αποτελέσματα από πλευράς διαφημιστικής της θεατρικής παράστασης μετά το "θάψιμο¨που της κάνατε!!!
Κι εγώ θα σας πρότεινα σαν χορηγό επικοινωνίας και σε άλλους θεατρικούς επιχειρηματίες…
Ασφαλώς και έχετε το δικαίωμα να εκφράσετε την γνώμη σας αλλά αναγνωρίστε και σε μένα το δικαίωμα να εκφράζω τη δική μου μέσα από τις κριτικές μου.
Σας παραθέτω τα επιχειρήματά μου για την περίπτωση που δεν τα προσέξατε:Η υποτιθέμενη ανατροπή του φινάλε δεν ευοδώθηκε γιατί δεν προέκυπτε δομικά κι οργανικά από την πλοκή αν κι υποφαίνονταν από κάποιο σκηνοθετικό εύρημα κι έμοιαζε σαν να προστέθηκε αυθαίρετα στις υπόλοιπες δράσεις. Η ταυτόχρονη ενασχόληση της συγγραφέως με κείμενο, σκηνοθεσία και ερμηνεία του ρόλου-κλειδί επιδείνωσε την κατάσταση καθώς κι η απουσία δραματουργικής επεξεργασίας από κάποιον πιο έμπειρο συνεργάτη. Οι ταλαίπωροι ηθοποιοί κινήθηκαν αδέξιοι κι ακαθοδήγητοι στη σκηνή έχοντας προβλήματα ορθοφωνίας και κινησιολογίας αλλά και σοβαρές ελλείψεις στην παντομίμα που αποτελούσε ένα από τα βασικά σκηνοθετικά ευρήματα του έργου.
Επίσης σας επισημαίνω ότι η τακτική του Επί Σκηνής όσον αφορά τις χορηγίες επικοινωνίας δεν είναι διαφημιστικού χαρακτήρα αλλά καθαρά επικοινωνιακού. Παουσιάζουμε την παράσταση αλλά και μέσα από την δική μας οπτική γωνία κι όχι μόνο μέσα απ' αυτή των συντελεστών της. Έτσι διασφαλίζουμε το δικαίωμά μας να λέμε αυτό που πιστεύουμε πάντα με τεκμηρίωση και πέρα από κάθε προσωπική γνωριμία ή σχέση συμφέροντος. Υπάρχουν πολλές άλλες σελίδες στο διαδίκτυο για την διαφορετική προβολή των παραστάσεων και μπορεί ο κάθε θεατρικός παραγωγός να τις προτιμήσει και να απευθυνθεί σ' αυτές. Η γραμμή του περιοδικού μας είναι ξεκάθαρη πρόκειται για έκδοση κριτικής κι όχι παράθεσης δελτίων τύπου ή ενημέρωσης. Όποιος απευθύνεται σε μας οφείλει να το γνωρίζει. Έχουμε ανεβάσει αρνητικές κριτικές για παραστάσεις πολλών από τους πιο σπουδαίους σκηνοθέτες μας και ουδέποτε είχαμε κάποια αρνητική αντίδραση. Το κοινό κι οι αναγνώστες μας έχουν την ευθύνη των επιλογών τους και τους θεωρώ άξιους να κρίνουν από μόνοι τους, δεν τους επιβάλλω την γνώμη μου, απλά την εκθέτω. Αυτό που ονομάζετε πρωτοτυπία είναι ο σωστός τρόπος που καταντά πρωτότυπος γιατί η έννοια της χορηγίας έχει καταστρατηγηθεί από έντυπα τα οποία ενδιαφέρονται μόνο να μπει το λογότυπό τους στο υλικό των παραστάσεων και για να μην κουράζονται κιόλας οι συντάκτες, απλά παραθέτουν όπως προείπα τα δελτία τύπου αυτούσια μαζί ακόμα και με τα ορθογραφικά λάθη τους. Χορηγία επικοινωνίας είναι απλά προβολή θετική ή αρνητική. Επικοινωνία χορηγήσαμε δεν επικοινωνήσαμε διαφημιστική καμπάνια.
Επίσης να προσθέσω πως δεν γνωρίζω την κυρία Μεράβογλου και δεν έχω κανένα λόγο να στραφώ εναντίον της. Αλλά και να είχα δεν θα το έκανα γιατί παραμερίζω πάντα τα θετικά ή αρνητικά μου συναισθήματα όταν παρουσιάζω την δουλειά κάποιων ανθρώπων αφού στην τέχνη οι προσωπικές συμπάθειες δεν συμβαδίζουν πάντα με την ποιότητα του καλλιτεχνικού αποτελέσματος.
Σας ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σας και τα σχόλια σας κι ελπίζω να σας έχουμε πάλι κοντά μας σε μια επόμενη παρουσίαση παράστασης αφού η γνώμη των αναγνωστών μας είναι πάντα πολύτιμη για μας, πολύ περισσότερο όταν δεν την ενστερνιζόμαστε .
Μαρία Κυριάκη
Το σημαντικό είναι ότι μπορούμε ελεύθερα να εκφραστούμε στο Επί Σκηνής!
Δεν έχει πια νόημα να "ξιφουλκήσουμε"(άλλωστε δεν είχα την πρόθεση να σας πείσω..)για το "DREAMVILLE",ίσως χρειασθούμε τις δυνάμεις μας για την επόμενη παράσταση…
Ευχαριστώ το Επί Σκηνής για την φιλοξενία
Εδώ θα είμαι άλλωστε πάντα "ετοιμοπόλεμος"