Απόψε στο Στράτφορντ

Της Μάρας Γαβριηλίδου

Η Μάρα Γαβριηλίδου έγραψε το έργο, μια παρέα νέων ηθοποιών με τ’ όνομα : «NoVan Theatre Group» και υπό τις οδηγίες της Λένας Πετροπούλου το ανέβασε στο «Αυλαία» Θεσσαλονίκης, το σεργιάνισε και σ’ άλλες γειτονιές, μέχρι και στο «Μικρό» του Κ.Θ.Β.Ε.. Εκεί, στη Μονή Λαζαριστών πήγε κόσμος και κόσμος, το είδε και το χάρηκε, φορτώθηκε και βραβεία και ορίστε που επέστρεψε στη σκηνή του «Αυλαία» για μερικά ακόμη Δευτερότριτα.

Πού οφείλεται αυτή η επιτυχία από ένα μικρό θεατρικό σχήμα σε μια πιάτσα μακριά από τη Μητρόπολη-Αθήνα και σε μια πόλη που αριθμεί είκοσι και πλέον θεατρικές σκηνές και πάμπολλες ομάδες που δραστηριοποιούνται στο θέαμα-ακρόαμα; Μα στην ευρηματικότητα, στη φρεσκάδα της σκέψης και της μετουσίωσής της σε πράξη, κυρίως δε, στο χιούμορ. Το ανατρεπτικό. Επειδή πρόκειται για θέατρο μέσα στο θέατρο, επειδή ανακατεύεται εύγευστα ο Σαίξπηρ υπό την επίφαση της παρωδίας, επειδή το κοινό γελάει, εκτονώνεται κι ας μη γνωρίζει από πού αλιεύτηκε η φράση που του χάρισε ευφορία. Από το «όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» , από το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», από τον «Άμλετ» ή τον «Καίσαρα»; Πιθανώς να υπήρχανε στις σειρές της πλατείας και γνώστες ολόκληρου του σαιξπηρικού έργου, αλλά έχω την εντύπωση ότι ποσώς ενδιαφέρθηκαν οι θεατές για τα κλασσικά αριστουργήματα του ποιητή. Το ζητούμενο και από τις δυο πλευρές της συνάντησης, σκηνής με πλατεία, ήταν και είναι το γέλιο. Να περάσουμε όλοι καλά. Και αυτό επιτυγχάνεται με τον καλύτερο τρόπο.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα στο έργο συμβαίνει το εξής: «Απόψε στο Στράτφορντ» ένας θίασος ηθοποιών ετοιμάζεται να δώσει την παράσταση του. Το κοινό είναι στη θέση του. Οι ερμηνευτές, τα κοστούμια, τα σκηνικά κι ένα καλοδουλεμένο έργο. Όλα έτοιμα! Μόνο που «Απόψε στο Στράτφορντ» δεν έχουν ιδέα τι τους περιμένει!

Ποιος είναι ο καταλυτικός ρόλος του Δούκα και της ερωμένης του; Γιατί τα γενέθλια της γίνονται ο εφιάλτης του ταλαίπωρου αυτού θιάσου; Ποιος είναι αυτός ο δήθεν ταλαντούχος ξάδερφος Γουλιέλμος Φίλιους Γιόχαν Σαίξπηρ; Πώς ένα δράμα μετατρέπεται σε κωμωδία; Και πώς μια κωμωδία μπορεί να καταλήξει σε δράμα; «Απόψε στο Στράτφορντ» ένας θίασος σε παράκρουση παίζει θέατρο για να σώσει το τομάρι του!

Οι «NoVan Theatre Group» παρουσιάζουν μια ανατρεπτική κωμωδία θεάτρου μέσα στο θέατρο, ιχνηλατώντας τα πρώτα συγγραφικά βήματα του Γουίλιαμ Σαίξπηρ και φωτίζοντας τα λεγόμενα «σκοτεινά χρόνια» της ζωής του.

Δεν είμαι σε θέση, ειλικρινά, να πιστοποιήσω ότι φωτίστηκαν τα «σκοτεινά» χρόνια της ζωής του Σαίξπηρ στην παράσταση που είδα. Στάθηκε αδύνατον να αντιληφθώ, έτσι όπως πλέχτηκε η παρωδία, τι ήταν σκοτεινό και τι φωτεινό. Όμως με αφετηρία, τα έργα του μεγάλου Άγγλου ποιητή και με μια ελεύθερη, διακριτικά βέβηλη διάθεση, η συγγραφέας συνέθεσε ένα όχι φιλολογικό μεν, αλλά δημιουργικό για την ομάδα και σίγουρα παιχνιδο-θεατρικό κείμενο, που είχε μια παράδοξη πορεία, αφού ξεκίνησε ως πειραματικό θέατρο κι έφτασε να ανακηρυχθεί «λαϊκή» παράσταση.

Το κείμενο αναπτύσσεται από τη δημιουργική ομάδα με τρόπο που αρμόζει στο ύφος του Ελισαβετιανού Θεάτρου, έτσι ώστε να δομήσει μια πρωτότυπη παράσταση με ιδιαίτερο στυλ και ερμηνείες. Οι ρυθμοί είναι καταιγιστικοί. Οι ανατροπές, αναπόφευκτα κωμικές. Η παρωδία επεκτείνεται και στα παρασκήνια, η σάτιρα αγγίζει τους ίδιους τους συντελεστές μιας παράστασης, αναδεικνύει τις μικρότητες που συντηρεί μια μικρή κοινωνική ομάδα, τα αρνητικά που καλύπτει η αυλαία και θα πω ότι είναι τολμηρό το εγχείρημα να ξεγυμνωθεί και μια φορά το στραφταλιζέ είδωλο που , για το κοινό, λάμπει στη σκηνή. Διότι μπορεί θαυμάσια «ο βασιλιάς να είναι γυμνός» και στην τέχνη. Παράλληλα, η όλη προσπάθεια είναι μια καλή άσκηση εκφραστικών μέσων των ηθοποιών.

Οι θεατές γελάνε. Αβίαστα. Είναι το κέρδος από τη συγκεκριμένη παράσταση. Αν θέλετε να διασκεδάσετε, να εκτονωθείτε από την ταλαιπωρία της μέρας σας, σπεύσατε. Είναι ό,τι καλύτερο για αποβολή του στρες.