Σχετικά άρθρα
| "Bob theatre 2009" Οι παραστάσεις |
 |
 |
| Δευτέρα, 25 Μάιος 2009 16:19 | |||
 Η «Αγάπη» πέθανε. Ζήτω το «Ζελόβ». Η παράσταση ξεκινά με μια κηδεία. Κηδεύεται η πιο κουρασμένη λέξη της ανθρώπινης ιστορίας, η λέξη «Αγάπη»... Έχει χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ και για τόσα πολλά ώστε μέσα από την διαρκή φθορά της, οδηγήθηκε στην απώλεια ουσιαστικού νοήματος, συχνή αιτία θανάτου για τις λέξεις. Έτσι έρχεται η στιγμή να την διαδεχτεί μια καθαρή, λαμπερή και ολοκαίνουργια λέξη: Το Ζελόβ! Μια «πολύχρωμη» κωμωδία με μουσική και χορό η οποία ανιχνεύει με χιούμορ έννοιες όπως η Αγάπη, ο Έρωτας, το πάθος αλλά και προβληματισμούς που αφορούν το Νόημα της Ζωής. Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης  Εύγλωττη σιωπή. Η πρώτη Ελληνική διαστημική αποστολή είναι έτοιμη για απογείωση. Στόχος: Η εξερεύνηση του διαστήματος και η εύρεση ενός πλανήτη ικανού να φιλοξενήσει τον αθάνατο Ελληνικό πολιτισμό! Η γαλανόλευκη θα κυματίσει για πρώτη φορά σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Μήπως όμως πίσω από την επιφάνεια της φιλόδοξης επιχείρησης καιροφυλακτεί το απρόβλεπτο κι η ανατροπή; Τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει... ο «Πλανήτης»; Σωματικό θέατρο από τους AbOvo, σε μια παράσταση με «εύγλωττη» παντομιμική δράση, όπου οι ηθοποιοί τολμούν να μετατρέψουν την σιωπή σε λόγο θεατρικό, επιτυγχάνοντας μια ενορχηστρωμένη αφήγηση μέσα από τα αδιαμφισβήτητα κινησιολογικά τους προσόντα. Επίσης μια τολμηρή σάτιρα της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας που ελίσσεται ανάμεσα στα υψηλόπνευστα ιδεώδη και τις χαμερπείς ιδιοτέλειες. Σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια: Γιάννης Σαρακατσάνης  Με οικοδεσπότη τον διάβολο. Το «Εκεί, εκεί στην Κόλαση», το πρώτο έργο των AbOvo, παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία πάνω από 200 φορές, επί 2,5 χρόνια. Οι πύλες της κολάσεως ανοίγουν ξανά για να μεταφέρουν τους θεατές σ’ έναν φανταστικό βιβλικό κόσμο, στοιχειωμένο από υποβόσκουσες, οικείες αναφορές. Προφήτες, καταδικασμένες ψυχές, ξεπεσμένοι θεοί, παπάδες και αραχνιασμένοι μουσικοί καλούν το κοινό σ’ ένα γκόθικ πάρτι με οικοδεσπότη τον Διάβολο! Η παράσταση, με ζωντανή ροκ μουσική και καλεσμένους όλους τους «αμαρτωλούς», προσφέρει άφθονο, καταλυτικό χιούμορ, θαυμάσιες ερμηνείες και ανατρεπτικό σχολιασμό. Σύλληψη: Γιάννης Σαρακατσάνης  Όταν η Ακρόπολη γίνεται καζίνο. Η νέα δουλειά της ομάδας που πρωτοπαίχτηκε με επιτυχία τον Φεβρουάριο του 2009, είναι μια πολιτική κωμωδία, εμπνευσμένη από την σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα και τα επεισόδια του Δεκέμβρη 2008 στην Αθήνα. Όπως και στις υπόλοιπες περφόρμανς της ομάδας έτσι κι εδώ μια σειρά από περίεργα γεγονότα απογειώνει τη σάτιρα και δυναμιτίζει τη λογική, προκαλώντας θύελλα ανατροπών. Σε μια φανταστική (;) Ελλάδα, το κυβερνόν κόμμα πουλάει στην εκκλησιαστική φατρία την Ακρόπολη, με στόχο την μετατροπή της σε καζίνο. Η είδηση δεν προκαλεί καμμία εντύπωση στους ζώντες αλλά αναστατώνει τον Άδη με αποτέλεσμα την αφύπνιση των Ελλήνων του Χρυσού Αιώνα οι οποίοι εξέρχονται από τους τάφους τους για να διασώσουν τον κορυφαίο τους ναό και μνημείο. Συναντούν τους σύγχρονους συμπολίτες τους κι ανάμεσά τους τον επικοινωνιακό πολιτικό, την αδίστακτη δημοσιογράφο, τον κακο-εκπαιδευμένο μπάτσο που αστοχεί, την 15χρονη επαναστάτρια, τα μίντια… Σύντομα διαπιστώνουν πως η διάσωση του ναού δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση σε μια κοινωνία όπου οι θεσμοί έχουν ξεχαρβαλωθεί κι οι αξίες νοσούν. Κείμενα: Γιάννης Παλαιολόγος, Γιάννης Σαρακατσάνης  Περί κεραυνοβόλου έρωτος και των δαιμονίων του. Η επιτυχημένη Bar - theatre – performance, που παρακολουθήσαμε και πέρσι στο φεστιβάλ, παίχτηκε για πάνω από δύο σαιζόν και είναι βασισμένη σε μια ιστορία με αφορμή το ομώνυμο διήγημα από το βιβλίο του Χαρούκι Μουρακάμι «Ο Ελέφαντας Εξαφανίζεται». Στο δρόμο για τη δουλειά συναντάς τυχαία το 100% τέλειο κορίτσι για σένα. Θα της μιλήσεις; Θα τη σταματήσεις; Ή μήπως θα την αφήσεις να φύγει; Αλλά ακόμη κι αν την προλάβεις είναι αλήθεια το 100% τέλειο κορίτσι για σένα; Σκηνοθεσία:Γεωργία Μαυραγάνη  Τρεις άντρες, η μαγειρική, ο έρωτας, ο θάνατος, η ρουτίνα και το …νόημα. Η νέα performance της Μαυραγάνη, βασισμένη σ΄ ένα θεατρικό ποίημα τριών φωνών του Φερνάντο Ρενχίφο, μιας από τις πιο ιδιαίτερες παρουσίες της σύγχρονης ισπανόφωνης δραματουργίας. Τρεις άνδρες περιγράφουν τα δρώμενα μιας συνηθισμένης τους μέρας, αναζητώντας πεισματικά το νόημα που θα μπορούσε να δώσει αξία στη ζωή τους. Με εργαλείο αυτή την παράσταση η σκηνοθέτης επιχειρεί να αναβαθμίσει το θεατρικό συμβάν, από εργαλείο θεάματος σε τόπο και τρόπο συνάντησης των ανθρώπων. Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ  Από την Πάτρα, με ταλέντο. Ο Κάνθαρος, αδελφικός θίασος των AbOvo, δραστηριοποιείται εδώ και 3 χρόνια στην Πάτρα αποτελώντας το μοναδικό νεανικό θίασο της πόλης, έχοντας μάλιστα και δικό του θέατρο. Το 31 είναι μια κωμωδία που έκανε πρεμιέρα στο περσινό Bob Theatre Festival και συνέχισε με παραστάσεις σε Αθήνα και Πάτρα. Ο Φώτης, μετά από ένα πτυχίο, έναν μεγάλο έρωτα, ένα μεταπτυχιακό, έναν μεγάλο χωρισμό, ένα δεύτερο μεταπτυχιακό, μια δωδεκάμηνη θητεία, δυο διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και ισάριθμες αποτυχίες, κάνει τα πρώτα του βήματα στον κόσμο των ενηλίκων, ενώ τον συντροφεύουν ή και τον καταδυναστεύουν οι σημαντικότερες γυναικείες παρουσίες της ζωής του. Κείμενο – Σκηνοθεσία: Γιώργος Αγγελόπουλος  Να ονειρεύεσαι αυτά που δεν μπορείς να ζήσεις. Το κείμενο της παράστασης έχει επινοηθεί και δημιουργηθεί από τους ηθοποιούς και το σκηνοθέτη, μέσα από μελέτη και αυτοσχεδιασμούς και είναι βασισμένο στα πραγματικά γεγονότα της ζωής ενός σύγχρονου φυλακισμένου. Το σύνολο των θεατρικών δράσεων είναι προϊόν μιας σύνθεσης ρεαλιστικών σκηνών, χιουμοριστικών αφηγήσεων και ζωντανής χιπ – χοπ μουσικής. Η μέρα της αποφυλάκισης βρίσκει τον «ήρωα» αντιμέτωπο με τα κοντινά του πρόσωπα, το μέλλον και το παρελθόν του. Μέσα από τις σκηνικές δράσεις τίθενται προβληματισμοί που αφορούν την κοινωνική ένταξη, τις διαπλοκές της τιμωρίας, την εξελικτική διαμόρφωση της προσωπικότητας μέσα από το πλέγμα των ενοχών και τις επιπτώσεις των επιλογών. Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης  Μια κωμική σωματική παραίσθησις. Η ομάδα Άλογοι, συμμετείχαν στο περσινό Bob Theatre Festival με αυτήν την παράσταση η οποία συνεχίστηκε για όλη την χειμερινή σεζόν. Η ομάδα στήνει μια βωβή παράσταση σωματικού θεάτρου η οποία διηγείται χωρίς λόγια μια περιπέτεια στη διάρκεια της οποίας όλα μπορούν να συμβούν. Τέσσερις αθώοι άνθρωποι, τρεις άντρες και μία γυναίκα. Όταν τα όρια της αντοχής ξεπερνιούνται, η απόφαση για μια απόδραση από τις φυλακές Κορυδαλλού τίθεται σε εφαρμογή. Χιούμορ και ανατροπές, σε μια ομαδική δουλειά με αντισυμβατική θεατρικότητα. Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Μουσική επένδυση και δημιουργία – Κοστούμια – Φωτισμοί: Άλογοι  Άνεργοι με …μεταπτυχιακό. Μέσα από τον συνδυασμό σώου και θεατρικού μονολόγου, ο ηθοποιός ενσαρκώνει έναν ανασφαλή ήρωα, στερημένο μεταπτυχιακού και άρα προοπτικών για επαγγελματική καταξίωση. Είναι όμως έτσι; Τι σου εξασφαλίζει το μεταπτυχιακό εκτός από μια μίζερη ζωή ημιανέργου, με χαμηλό μισθό και κατά συνέπειαν εξάρτηση από το οικογενειακό περιβάλλον; Και ποιο είναι στην πραγματικότητα το σημαντικότερο εφόδιο για την κατάκτηση όχι μόνο της επαγγελματικής αλλά και της προσωπικής σου ευτυχίας; Κείμενο – Ερμηνεία: Δημήτρης Δημόπουλος  Ερωτήματα στο μεταίχμιο δράσης και αδράνειας. Η ομάδα με πάνω από 15 παραγωγές στο ενεργητικό της και πολλές συμμετοχές σε φεστιβάλ του εξωτερικού, συμμετέχει στο φεστιβάλ με την νέα της παραγωγή «Ακίνητοι Ταξιδιώτες», μία ροκ κωμωδία με μαύρο χιούμορ. Πέντε «ακίνητοι» ταξιδιώτες μετατοπίζονται μέσα από τις αντιφάσεις των ρόλων τους προσπαθώντας να εκμαιεύσουν απαντήσεις: Ακίνητοι ή ταξιδιώτες; Παρατηρητές ή δρώντες; Παρεμβατικοί θεατές ή πάσχοντες ήρωες; Μαζί ή παράλληλα; Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Αντώνης Κουτρουμπής  Πρωταγωνιστές στη ζωή μας-Κομπάρσοι στη ζωή των άλλων. Με στόχο το σεβασμό στον πλανήτη που μας φιλοξενεί αλλά και την ποιότητα της ζωής του ατόμου σε συνάρτηση με τον κοινωνικό του περίγυρο, η ομάδα δημιουργεί σ΄αυτήν την πρώτη της δουλειά, μια περφόρμανς-πρόταση για εναλλακτικές, πιο ποιοτικές, εκδοχές της καθημερινότητας. Όμως οι θεαματικές αλλαγές χρειάζονται πολύ σκάψιμο και όσον αφορά την υπαρξιακή μας κατοχύρωση αλλά και σε σχέση με την καλλιτεχνική εξέλιξη των οραματιστών ενός καλύτερου αύριο. Σύνθεση κειμένου: Βασίλης Λιάκος, Σίμος Πατιερίδης, Στέφη Πουλοπούλου  Τον λόγο έχουν οι «Ξένοι». Μετά από δύο σεζόν, και ένα πέρασμα και από το «τροχόσπιτο» του Φεστιβάλ Αθηνών, η παράσταση συμμετέχει φέτος στο Bob Theatre Festival. Πρόκειται για οκτώ αληθινές ιστορίες – μαρτυρίες μεταναστών, που δημοσιεύτηκαν σε Αθηναϊκές εφημερίδες και οργανώθηκαν σε θεατρικό έργο από το δημοσιογράφο και συγγραφέα Γκαζμέντ Καπλάνι ενώ ερμηνεύονται στη σκηνή από 4 πρωτοεμφανιζόμενους Έλληνες ηθοποιούς. Κείμενα: Γκαζμέντ Καπλάνι  Τα πολλά λάθη της οικογένειας Χόγκαν και οι επιπτώσεις τους. Το χρονικό της οικογένειας Χόγκαν μέσα από μια σειρά περιπετειών που περιλαμβάνουν ένα αεροπορικό δυστύχημα, ένα ταξίδι στην Ιταλία, ένα νησί, είκοσι περίπου χρόνια δράσης, την Νέα Υόρκη κι ένα ψυχιατρείο. Η πανέξυπνη μαύρη κωμωδία του Σίλβερ με απρόβλεπτες και ανατρεπτικές δράσεις οι οποίες μετατρέπουν την οικογενειακή ευτυχία σε οικογενειακή τραγωδία και τις καλές προθέσεις σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Κείμενο: Νίκι Σίλβερ  Κλασσικές φιγούρες οικογενειακής «θαλπωρής». Στο σαλόνι του πύργου τους τα μέλη μιας οικογένειας ζουν στην ιδιόρρυθμη καθημερινότητά τους την οποία δεν διαταράσσουν ούτε οι τέσσερεις εισβολείς οι οποίοι θα έρθουν αντιμέτωποι με τους εκκεντρικούς οικοδεσπότες, τις γαστριμαργικές ιδιαιτερότητες τους, τα εκλεπτυσμένα γούστα τους και τις αλλοπρόσαλλες συνήθειές τους. Από την πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα, μια αλληγορία βασισμένη σε μουσικά μοτίβα, τραγούδια και χορογραφίες. Η παράσταση, θα συνεχίσει να παίζεται στο θέατρο ΧΩΡΑ μετά το τέλος του Bob Theatre Festival. Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Tout Va Bien Θυμάμαι, άρα υπάρχω.
Επτά άνθρωποι στο μεταίχμιο μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας, αντιμέτωποι με μια εντολή. Μέσα σε εκατό χρονικές μονάδες οφείλουν να διερευνήσουν τον αναμνησιακό τους πλούτο και να αποσύρουν απ’ αυτόν την σημαντικότερη εμπειρία της ζωής τους για να ταυτιστούν με αυτήν στο διηνεκές. Το κρίσιμο ερώτημα έχει τεθεί: Το σύνολο των εμπειριών ενός όντος αποτελεί θεμέλιο και σύσταση της ύπαρξής του; Άρα, στην περίπτωση αυτή, οι απώλειες της μνήμης, οι σημαντικότερες αναπόφευκτα, θίγουν καίρια το «Εγώ», αναιρώντας την ύπαρξη; Σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης  Επί ξυρού τύχης. Το «Σκουικ», η τρίτη παραγωγή του θιάσου mikriskini, παίχτηκε φέτος στο θέατρο της Άνοιξης για 50 παραστάσεις. Το «Σκουίκ» γεννήθηκε από μία ανάγνωση του μυθιστορήματος του Boris Vian «Ο αφρός των ημερών». Η παράσταση, διαποτισμένη από μιαν ατμόσφαιρα τσίρκου με την αγριότητα και την επικινδυνότητα που φέρει, αναπαριστά μέσω της σκηνικής σύμβασης, «νούμερα» στην κόψη του ξυραφιού, με καταλύτη, την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στον θρίαμβο και την αποτυχία. Κείμενο – Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Γεωργία Γεωργαντοπούλου Νικόλας Μαραγκόπουλος
|
