Ομάδα Αρένα

Σε συνεχή αναμέτρηση

Η Ομάδα Αρένα είναι μια από τις πιο ουσιαστικές, ενεργές και ενδιαφέρουσες ομάδες της Αθήνας. Έχει παρουσιάσει ένα ευρύ ρεπερτόριο από σπάνια και πρωτοπαρουσιαζόμενα αξιόλογα θεατρικά έργα, κλασικά και σύγχρονα. Με το δικό της ιδιαίτερο στίγμα έχει κερδίσει τη θέση της ανάμεσα στα σημαντικά σχήματα του θεατρικού γίγνεσθαι. Ιδρυτικά μέλη της ομάδας είναι ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Αλέξανδρος Σωτηρίου κι η ηθοποιός και μεταφράστρια Εύα Σιμάτου. Μόνιμοι συνεργάτες, ο μουσικός Γιώργος Διαμαντόπουλος και ο φωτιστής Νίκος Σωτηρόπουλος. Μιλάμε με τον Αλέξανδρο και την Εύα για τα σχέδιά τους, το ιστορικό της ομάδας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Τις οποίες, αν κρίνει κανείς από την ποιότητα της δουλειάς τους, είναι σίγουρο, πως ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν, ώστε να μην προδώσουν τα όνειρά τους και τους στόχους τους.

Μιλήστε μου για την ως τώρα πορεία σας.

Η ομάδα Αρένα σχηματίστηκε το 2005. Έκτοτε έχουμε παρουσιάσει επτά παραγωγές μεταξύ των οποίων: Η “Σπασμένη Καρδιά” του Τζων Φορντ, στο Θέατρο της Άνοιξης και στο Booze Cooperativa, ο “Τίτος Ανδρόνικος” του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο Τέχνης, “Το Παράπονο του Νεκροθάπτου” του Εμμανουήλ Ροΐδη που φιλοξενήθηκε στο Φεστιβάλ Δήμου Αθηναίων και στον Απόλλωνα της Ερμούπολης Σύρου. Ξεχωριστοί σταθμοί αυτής της πορείας μας ήταν η κριτική της παράστασης «Τίτος Ανδρόνικος» από το διεθνές περιοδικό Multicultural Shakespeare, καθώς και τιμητική πρόσκληση από το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου της Αρμενίας HIGH FEST.

Επίσης, έχετε παρουσιάσει και σύγχρονα νεοελληνικά έργα...

Ναι και είναι “H Τέντα” που έγραψα εγώ, και το “Χάι Αμέρικα Ι και ΙΙ” στα θέατρα Βικτώρια και Τόπος Αλλού.

Τι σημαίνει το όνομα της ομάδας και πως το εμπνευστήκατε;

Η ονομασία της ομάδας εκφράζει τη συνεχή πάλη με τον εαυτό μας και τα κείμενα με τα οποία αναμετριόμαστε , την αγωνία, την ένταση, τον ενθουσιασμό , την απογοήτευση , τον ευγενή ανταγωνισμό, το πάθος και την εμμονή που έχουμε, για να χτίζουμε κάθε φορά ένα θέαμα ζωντανό και καλύτερο από το προηγούμενο, το οποίο θα εκφράζει με καθαρότητα και σαφήνεια τις θέσεις του συγγραφέα αλλά και της ομάδας για την κοινωνία και τον άνθρωπο.

Ποια είναι τα μέλη της ομάδας και πως συναντηθήκατε;

Iδρυτικά μέλη της Αρένας είμαστε εγώ κι η Εύα. Συναντηθήκαμε στη δεύτερη σκηνοθεσία μου, όταν στην αναζήτησή του για ηθοποιούς, ο δάσκαλος και φίλος, που τόσο πρόωρα χάσαμε, ο Δημήτρης Οικονόμου, μου πρότεινε την Εύα. Εξάλλου, είμαστε και οι δύο απόφοιτοι του Θεάτρου Τέχνης επί διοίκησης Γιώργου Λαζάνη, οπότε είχαμε ήδη δει ο ένας τον άλλον στη σκηνή του Υπογείου. Μόνιμοι συνεργάτες της ομάδας, με πολύτιμη προσφορά, είναι ο μουσικός Γιώργος Διαμαντόπουλος και ο φωτιστής Νίκος Σωτηρόπουλος.

Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας σας και ποια η κατευθυντήριος γραμμή;

Οι πεποιθήσεις μας, ή αυτό που μας απασχολεί σε αυτήν τη φάση της πορείας μας, είναι κοντά στον ορισμό του «μεταμοντερνισμού» όσον αφορά στην όσμωση διαφορετικών τεχνικών, ρευμάτων και αναφορών. Πέρα από τις συγκεκριμένες αισθητικές αντιλήψεις αυτής της περιόδου, στόχος μας είναι η αναζήτηση της ουσίας της θεατρικής πράξης και δημιουργίας, επιδιώκοντας πάντα ο θεατής να γίνεται κοινωνός αυτής.

Πως λειτουργείτε στην διάρκεια των προβών;

Αλέξανδρος: Οι πρόβες μας είναι συνήθως πολύμηνες και αρκετά απαιτητικές. Σαφώς προσπαθούμε να έχουμε την καλύτερη δυνατή ατμόσφαιρα, αλλά και συνθήκες στο χώρο εργασίας μας.

Εύα: Οι «ρόλοι» είναι μοιρασμένοι και σαφείς. Ο Αλέξανδρος είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός, εγώ ηθοποιός και μεταφράστρια. Υπάρχει πάντα πεδίο διαλόγου, συνεργασίας και σεβασμού όλων των απόψεων.

Με τι κριτήρια διαλέγετε το ρεπερτόριό σας; 

Το ρεπερτόριο επιλέγεται βάσει της θεματικής ενότητας που απασχολεί κάθε φορά την Αρένα αλλά και με γνώμονα το σύγχρονο κοινωνικό προβληματισμό. Μέχρι στιγμής τα έργα που έχουν παρουσιαστεί απ την ομάδα, κλασικά και σύγχρονα, εντάσσονται στο θεματικό πλαίσιο της σχέσης του ανθρώπου με την εξουσία και την βία .

Πείτε μου για την ως τώρα εμπειρία σας όσον αφορά το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα...

Αλέξανδρος: Είναι πολύ δύσκολο να μιλάει κανείς για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της δουλειάς του. Ο στόχος πάντοτε είναι η ζωντανή παράσταση, με συγκεκριμένο και προσωπικό στίγμα αισθητικά, σκηνοθετικά και υποκριτικά. Όσοι έχουν δει παραστάσεις μας γνωρίζουν ότι δεν είναι ουδέτερες μεταφορές θεατρικών κειμένων. Αντίθετα, έχουμε μια καθαρή «θέση» σε όλα τα επίπεδα. Όσο για το εάν είναι «καλό» η «κακό» το αποτέλεσμα, εάν «αρέσει» ή «δεν αρέσει», σ’ αυτό μπορούν να απαντήσουν μόνο οι θεατές των παραστάσεων μας.

Εύα: Το μόνο που θα μπορούσαμε ίσως να προσθέσουμε είναι ότι εμείς είμαστε ικανοποιημένοι από την ουσιαστική εξέλιξη που πιστεύουμε ότι υπάρχει, από την πρώτη έως την τελευταία μας παράσταση κι από τα σχόλια που εισπράττουμε.

Πως εξασφαλίζετε χώρο κάθε φορά και τι προβλήματα αντιμετωπίζετε;

Αλέξανδρος: Δυστυχώς όταν δεν έχεις το δικό σου χώρο , αντιμετωπίζεις πολλά. Από την προσαρμογή της δουλειάς σου σε έναν χώρο που ενδεχομένως παίζεται ταυτόχρονα κι άλλη παράσταση, δηλαδή βαλέ-βγάλε σκηνικά μετά το τέλος της κάθε παράστασης, έως την ασυνέπεια του εκάστοτε θεάτρου ως προς αυτά που έχουν συμφωνηθεί. Επιπλέον ,τις τεχνικές δυσλειτουργίες που έχουν τα περισσότερα θέατρα στην Ελλάδα , επειδή τα μηχανήματα του 1970 δεν αντέχουν για μια ζωή και καλείσαι εσύ να κάνεις τον Χουντίνι για να βρεις λύσεις και να μην εξευτελιστείς στα μάτια του θεατή που έρχεται και πληρώνει για να δει τη δουλειά σου.

Το κερασάκι στην τούρτα είναι το ενοίκιο, που τις περισσότερες φορές είναι παράλογο σε σχέση μ’ αυτά που έχει να προσφέρει ο χώρος.

Εύα: Ως ομάδα Αρένα βέβαια μπορούμε να πούμε ότι έχουμε σταθεί τυχεροί μέχρι στιγμής , αφού οι περισσότερες δουλειές μας , έχουν γίνει είτε με σύμπραξη με άλλα θέατρα, είτε με παραγωγή. Βεβαίως, δεν το πετυχαίνουμε αυτό πάντα κι έτσι κάποιες φορές αναγκαζόμαστε να μισθώνουμε χώρο, κάτι που είναι ιδιαίτερα πολυδάπανο για μια ανεξάρτητη εταιρεία θεάτρου.

Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού;

Αλέξανδρος: Η ανταπόκριση του κοινού είναι συγκινητική.  Τόσο στα πρώτα βήματα της Αρένας που δεν ήτανε τόσο ευρέως «γνωστή» η δουλειά μας, όσο και τώρα, στις τελευταίες παραστάσεις της «Σπασμένης Καρδιάς», έχουνε υπάρξει σπάνιες μορφές εκδηλώσεων που μας έχουν ανταμείψει.

Εύα: Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα γράμμα εντυπώσεων που είχε αφήσει μια κυρία στο ταμείο του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας.

Αλέξανδρος: Σημαντικό είναι ότι έχουμε την τύχη να έχει σχηματιστεί από τις πρώτες κιόλας δουλειές μας ένας μικρός πυρήνας θεατών που μας ακολουθεί και που από παράσταση σε παράσταση αυξάνεται.

Τι στήριξη έχετε και τι παραπάνω θα επιθυμούσατε από το ΕΚΕΘΕΧ ή άλλους πολιτιστικούς φορείς;

Μέχρι στιγμής δεν έχουμε επιχορηγηθεί από το ΕΚΕΘΕΧ, παρότι μέλη του έχουν εκφράσει την εκτίμησή τους για τη δουλειά μας. Ελπίζουμε λοιπόν ότι στο μέλλον θα μας στηρίξει και έμπρακτα αναγνωρίζοντας την πορεία της εταιρείας, το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, τις επτά παραγωγές μας σε κεντρικά θέατρα, μέσα στο διάστημα πέντε ετών από την ίδρυση της ομάδας, την τιμητική πρόσκληση από το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου της Αρμενίας και την κριτική στο διεθνές περιοδικό Multicultural Shakespeare.

Σας εξασφαλίζει η εργασία σας στην ομάδα τα προς το ζειν, ή την αντιμετωπίζετε σαν καλλιτεχνική ανάγκη και εργάζεστε αλλού για να βιοποριστείτε;

Αλέξανδρος: Η εργασία μας οφείλει να εξασφαλίζει τα προς το ζειν της ομάδας που λειτουργεί ως εταιρεία. Δεν το βλέπουμε εποχιακά, ούτε ως πάρεργο και στόχος μας είναι να υπάρχει συνέχεια και συνέπεια στο χρόνο. Πρέπει λοιπόν η εταιρεία να είναι οικονομικά «υγιής». Προς το παρόν, βασιζόμαστε καθαρά στα εισιτήρια και στην «πώληση» της εκάστοτε παράστασης. Ελπίζουμε στο εγγύς μέλλον να αναγνωρισθεί τόσο το ήθος, όσο και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της δουλειάς που παρουσιάζουμε, ως άξιο επιχορήγησης.

Εύα: Ατομικά τώρα, είμαστε ανοιχτοί και σε άλλες συνεργασίες. 

Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον της ομάδας σας και ποιοι οι στόχοι σας;

Αλέξανδρος: Το απώτερο όνειρο, ή καλύτερα στόχος –για να είμαστε πιο πρακτικοί και να αφήνουμε τα όνειρα μόνο για τη σκηνή- είναι η απόκτηση του δικού μας χώρου. Προς το παρόν, έχουμε κατορθώσει να έχουμε το δικό μας στούντιο- χώρο προβών και έναν καλό τεχνικό εξοπλισμό.

Εύα: Εξίσου σημαντικό είναι για μας το να προσκαλείται η δουλειά μας από διεθνή φεστιβάλ θεάτρου και να παρουσιάζεται και στο εξωτερικό.