Σχετικά άρθρα
ΘΕΙΕΣ |
Συντάχθηκε απο τον/την Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης | |||
Παρασκευή, 19 Μάρτιος 2010 20:52 | |||
H Ομάδα «Θείες» επιδίδεται σε χειροτεχνίες
Η ομάδα «Θείες» δημιουργήθηκε το Σεπτέμβριο του 2008 από τις Στέλλα Αντωνίου, Νίκη Καράλη, Μαργαρίτα Καστρινού και Ιουλία Πύρρου. Στην πορεία προστέθηκαν τρία νέα μέλη, ο Γιάννης Σιούτης, η Μαριάννα Παπασάββα και η Τόνια Ζαφείρη. Τα «Κεντήματα», μία σκηνική σύνθεση εμπνευσμένη από το ομότιτλο κόμικ της Μαργιάν Σατραπί, είναι η πρώτη δουλειά τους ως ομάδα. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο «Off-off Athens Festival» του Θεάτρου Επί Κολωνώ τον Ιούνιο του 2009 και ήταν μία από τις επιλεχθείσες, μέσω του φεστιβάλ, παραστάσεις ώστε να συνεχιστούν στο φουαγιέ του θεάτρου τη χειμερινή σαιζόν. Η παράσταση έχει παιχτεί και στις γυναικείες φυλακές του Ελαιώνα Θηβών στα πλαίσια ενός προγράμματος του Δήμου Αθηναίων. Μιλήστε μου για την ως τώρα πορεία σας. Η ομάδα «Θείες» δημιουργήθηκε το Σεπτέμβριο του 2008 σαν μία αυθόρμητη αναλαμπή καλλιτεχνικής έκφρασης. Από την αρχή είχαμε τη διάθεση να εξερευνήσουμε τη γυναικεία φύση. Αφού πειραματιστήκαμε για αρκετό καιρό, έπεσε στα χέρια μας το κόμικ της Μαργιάν Σατραπί «Κεντήματα». Με αφορμή το “Off-off Athens Festival” του Θεάτρου Επί Κολωνώ, αποφασίσαμε να διασκευάσουμε αυτό το κόμικ και έτσι γεννήθηκε η παράσταση, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2009. Από τότε βέβαια πολλά έχουν αλλάξει. Στην ομάδα μας μπήκε ένας άνδρας, ο πολυαγαπημένος σκηνοθέτης μας Γιάννης Σιούτης, που «άλλαξε τα φώτα» στην αρχική παράσταση και την οδήγησε στο σημερινό αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα δύο από τις «Θείες» αποφάσισαν να ταξιδέψουν και έτσι δύο νέες «Θείες» άρχισαν να κεντάνε στο φουαγιέ του Θεάτρου Επί Κολωνώ.
Τι σημαίνει το όνομα της ομάδας και πως το εμπνευστήκατε; Η νονά της ομάδας είναι μία από τις «Θείες», η Ιουλία. Κόντρα στο σύγχρονο πρότυπο της γυναίκας-γκόμενας επιμένουμε να είμαστε θείες. Εξαίρεση βέβαια αποτελούν η Μαριάννα και η Νίκη, αιώνιες μοιραίες γυναίκες της ομάδας. Όπως και να’ χει, είμαστε όλες, θείες υπάρξεις.
Ποια είναι τα μέλη της ομάδας και πως συναντηθήκατε. Όλα τα μέλη της ομάδας συναντήθηκαν στη δραματική σχολή «Αρχή» της Νέλλης Καρρά ως σπουδαστές. Παλιά και νέα μέλη είναι οι: Στέλλα Αντωνίου, Νίκη Καράλη, Μαριάννα Παπασάββα, Ιουλία Πύρρου, Τόνια Ζαφείρη, Μαργαρίτα Καστρινού, Γιάννης Σιούτης και διάφοροι άλλοι άνδρες που τα ονόματά τους θα αποκαλυφθούν αργότερα.
Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας σας και ποια η κατευθυντήριος γραμμή; Στόχος της ομάδας είναι η καλλιτεχνική έκφραση και η δημιουργία. Δεν περιοριζόμαστε σε ένα συγκεκριμένο ρεπερτόριο και η αισθητική μας ακόμα διαμορφώνεται. Βέβαια, δεν θεωρούμε ότι έχουμε κλείσει τον κύκλο μας σε σχέση με τη γυναικεία φύση, οπότε προς το παρόν προσανατολιζόμαστε προς τα εκεί.
Πως λειτουργείτε στην διάρκεια των προβών; Άξονας της πρόβας είναι ο αυτοσχεδιασμός και η διαρκής δοκιμή. Πειραματιζόμαστε πάνω σε φόρμες, υλικά, φωτισμούς, μουσικές. Η προσωπική κατάθεση είναι η μαγιά που θα δημιουργήσει την παράσταση. Ούτως ή άλλως υπάρχει ένας κοινός κώδικας και μια οικειότητα που μας επιτρέπει στις πρόβες να λειτουργούμε ταυτόχρονα σαν παρέα και σαν θεατρική ομάδα.
Με τι κριτήρια διαλέγετε το ρεπερτόριό σας; Σ’ αυτή τη φάση μας έλκουν τα θέματα που διαπραγματεύονται τη γυναικεία φύση σε όλες της τις εκφάνσεις. Μας ενδιαφέρουν και κλασσικά κείμενα που θα μπορούσαμε να τους δώσουμε μία νέα μορφή αλλά και εναλλακτικές μορφές δραματουργίας όπως είναι το κόμικ. Όσο για την επόμενη δουλειά μας, αυτό σας το αφήνουμε για έκπληξη.
Πείτε μου για την ως τώρα εμπειρία σας όσον αφορά το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα Τα «Κεντήματα» είναι η πρώτη μας δουλειά και σίγουρα μας έκανε να ανακαλύψουμε πολλά καινούργια πράγματα σε σχέση με το πώς η θεωρία γίνεται πράξη. Κάποιοι από τους στόχους μας επετεύχθησαν και κάποιους άλλους ακόμα τους δουλεύουμε. Πιστεύουμε πολύ σε αυτό που λέει ο Μπέκετ στο «Τέλος του Παιχνιδιού»: «Παίξε, χάσε και πάψε πια να χάνεις».
Πως εξασφαλίζετε χώρο κάθε φορά και τι προβλήματα αντιμετωπίζετε; Αν έχετε δικό σας χώρο, πείτε μου, πως ανταποκρίνεστε οικονομικά και πως τον διαχειρίζεστε; Μέχρι στιγμής σταθήκαμε τυχεροί γιατί η συμμετοχή μας στo «Off-off Athens Festival» είχε σαν αποτέλεσμα την πρόταση από το Θέατρο Επί Κολωνώ να συνεχίσουμε την παράσταση τη χειμερινή σαιζόν στο φουαγιέ. Ακόμα δεν έχουμε φτιάξει το δικό μας χώρο, ευελπιστούμε ότι κάποια στιγμή και αυτό θα γίνει. Προς το παρόν χαιρόμαστε που υπάρχουν σκηνές σαν το Επί Κολωνώ που εμπιστεύονται νέες ομάδες και τους δίνουν βήμα. Όσο για τις πρόβες ευτυχώς το σαλόνι της Μαργαρίτας είναι αρκετά μεγάλο και οι γείτονες δεν παραπονιούνται.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού; Όταν πλέον μια πειραματική δουλειά φτάνει να παρουσιαστεί μπροστά σε κοινό, τότε αντιλαμβάνεσαι αν έχεις πετύχει το στόχο σου ή όχι και σε ποιο βαθμό. Αυτό που έχουμε εισπράξει μας κάνει αισιόδοξους γιατί βλέπουμε ότι το κοινό επικοινωνεί με αυτό που προτείνουμε, έστω κι αν προβάλλει ορισμένες φορές κάποιες αντιρρήσεις. Για μας το θέατρο είναι ένας ανοιχτός διάλογος. Η υποδοχή του κοινού είναι θετική κι έτσι η παράστασή μας πήρε παράταση και θα συνεχιστεί και μετά το Πάσχα.
Τι στήριξη έχετε και τι παραπάνω θα επιθυμούσατε από το ΕΚΕΘΕΧ ή άλλους πολιτιστικούς φορείς; Είμαστε μία νεοσύστατη ομάδα και δεν έχουμε ακόμα απευθυνθεί σε κάποιους πολιτιστικούς φορείς για ενίσχυση. Πιστεύουμε όμως ότι οι νέες ομάδες θα έπρεπε να ενισχύονται πιο συστηματικά από την πολιτεία και τους εκάστοτε φορείς και να υπάρχει πιο δίκαιη κατανομή των επιχορηγήσεων. Σίγουρα θα πρέπει να παρουσιάζεται κάποιο αξιόλογο δείγμα δουλειάς και είναι γεγονός ότι υπάρχει πληθώρα νέων ομάδων αλλά είμαστε βέβαιοι ότι ένα μερίδιο από τα ποσά που διατίθενται σε μεγάλες παραγωγές και αναγνωρισμένα σχήματα, θα μπορούσε να μοιραστεί σε νέους καλλιτέχνες. Μόνο έτσι μπορεί η δική μας γενιά να λειτουργήσει με επαγγελματικούς όρους.
Σας εξασφαλίζει η εργασία σας στην ομάδα τα προς το ζειν, ή την αντιμετωπίζετε σαν καλλιτεχνική ανάγκη και εργάζεστε αλλού για να βιοποριστείτε; Θέλουμε δεν θέλουμε την αντιμετωπίζουμε μόνο σαν καλλιτεχνική ανάγκη γιατί το θέατρο δεν μας εξασφαλίζει τα προς το ζην και έτσι εργαζόμαστε και αλλού για να βιοποριζόμαστε.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον της ομάδας σας και ποιοι οι στόχοι σας. Ο βασικός μας στόχος είναι να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως ομάδα, να αποκτήσουμε ένα προσωπικό στίγμα και ευρύτερη αποδοχή. Ακόμα μας ενδιαφέρει να παρουσιάζουμε τη δουλειά μας σε διάφορους κοινωνικούς χώρους και εκτός θεάτρου. Ήδη δώσαμε μία παράσταση στις γυναικείες φυλακές του Ελαιώνα Θηβών στα πλαίσια ενός κοινωνικού προγράμματος του Δήμου Αθηναίων και αυτό ήταν μία πολύτιμη εμπειρία που θα θέλαμε να επαναληφθεί και στο μέλλον. Τέλος ένα μακροπρόθεσμο και ίσως ουτοπικό όνειρό μας είναι να αποκτήσουμε κάποια στιγμή το δικό μας χώρο.
|