Σωκράτης Πατσίκας

Ο ρολίστας που κλέβει την παράσταση

Χαρισματικός ρολίστας με χαρακτηριστικούς χειρισμούς του βλέμματος, που αποτελεί το ατού των εκφραστικών του μέσων, ο Σωκράτης Πατσίκας κατέχει δικαίως ξεχωριστή θέση στους εκπροσώπους της νέας γενιάς ηθοποιών στη χώρα μας. Γέννημα θρέμμα της Βέροιας, αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου κι έκτοτε ακολουθεί με συνέπεια μια πορεία αξιώσεων μέσα από προσεγμένες παραστάσεις. Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Θωμά Μοσχόπουλο στις παραστάσεις «Μια ιστορία με ιστορίες», «Σκλαβί», «Ελαφοβασιλιάς», «Η Ζωή είναι όνειρο», «Με το ίδιο μέτρο», «Ηλέκτρα», «Δωδέκατη Νύχτα», «Άλκηστις», «Ο Τυχερός στρατιώτης», Βλαδίμηρο Κυριακίδη στον «Άμλετο Β’», Βασίλη Νικολαΐδη στην «Ειρήνη», Βίκυ Γεωργιάδου στο «Κόλπερτ», Γιάννη Μπέζο στην παράσταση «Το Ημέρωμα της στρίγγλας»), Ελένη Μποζά στο «Μαμ», Έκτορα Λυγίζο στην παράσταση «Άγριοι-Ο Άντρας με τα θλιμμένα μάτια»), Γιάννη Μόσχο στο «Ρουμπελστίλτσκιν», Θανάση Σαράντο στην παράσταση «Ο Άσχημος», Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη στα «Το Ημέρωμα της στρίγγλας» κι «Ολόκληρος ο Σαίξπηρ σε μια ώρα», Κώστα Γάκη-Βασίλη Μαυρογεωργίου στην παράσταση «Ο Έμπορος της Βενετίας», Σταμάτη Φασουλή στους «Σκηνοβάτες», Δημήτρη Καρατζά στο «Οδυσσεβάχ» και Ξένια Καλογεροπούλου στο «Μίλτος».

Το φετινό καλοκαίρι συνεργάστηκε με το Γιάννη Κακλέα και το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης στο έργο του Αριστοφάνη «Όρνιθες», που είναι και η αφορμή της παρούσας συνέντευξης.

Πείτε μου λίγα λόγια για το ρόλο σας και τη συνεργασία σας με το Γιάννη Κακλέα.

Η συνεργασία με όλους ήταν άψογη και εποικοδομητική. Στην ομαδική αυτή δουλειά συμμετείχα κι εγώ μ’ ένα μικρό επεισόδιο του ιερέα.

Πώς αποφασίσατε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;

Τυχαία, από μία θεατρική ομάδα που είχαμε στο λύκειο.

Πώς προσεγγίζετε ένα ρόλο;

Ανάλογα πως δουλεύει ο κάθε σκηνοθέτης. Σωματικά, ψυχολογικά, σημασία δεν έχει η πρώτη επαφή αλλά το να δημιουργήσεις μια πλήρη εικόνα ενός υπαρκτού προσώπου. Να νομίζει ο θεατής ότι αυτόν τον ήρωα όσο ακραίος κι αν είναι μπορεί να τον συναντήσει.

Τι θεωρείτε σωστό και τι λάθος πάνω στη σκηνή;

Στη σκηνή το πιο σωστό πράγμα είναι τα λάθη και το πιο λάθος πράγμα είναι όταν αισθάνεσαι πως όλα πάνε σωστά.

Η σχέση σας με τον κινηματογράφο;

Μου αρέσει να βλέπω, θα ήθελα να συμμετέχω περισσότερο αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει καλή σχέση με τον κινηματογράφο.

Αγαπημένη ταινία;

«Funny Games», «Οι γαμπροί της ευτυχίας».

Αγαπημένο θεατρικό έργο;

Το «Μαμ».

Τελευταία φορά που κλάψατε;

Όταν μας τίμησε με την παρουσία της η Παραολυμπιακή Ομάδα στο φεστιβάλ των Φιλίππων.

Τι βιβλία διαβάζατε; 

Όλα τα είδη. Το τελευταίο που διάβασα ήταν το «Fahrenheit 451».

Ένας στίχος που έχει χαραχθεί στη μνήμη σας; 

«O άνθρωπος τη μοναξιά να μη την εφοβάται γιατί πεθαίνει μοναχός και μοναχός γεννάται!».

Η μεγαλύτερη σας αδυναμία; 

Το φαγητό!

Πού χαρίζετε γενναιόδωρα το χαμόγελό σας; 

Στα μικρά παιδιά…

Τί σας μελαγχολεί; 

Οι άστεγοι και οι ζητιάνοι…

Το σύνθημά σας για τη ζωή; 

Ζωή είναι, ζήσε την!

Ο έρωτας στη ζωή σας; 

Στον Πειραιά…

Πιστεύετε στον Θεό; 

Ναι. Αυτός δεν πιστεύει πια σε εμάς.

Φοβάστε τον θάνατο; 

Φοβάμαι αυτά που ξέρω, ο θάνατος για μένα είναι άγνωστος άρα δεν τον φοβάμαι. Φοβάμαι όμως την απώλεια των δικών μου ανθρώπων.

Τη μοναξιά την φοβάστε;

Όχι…

Τί σας προκαλεί ενοχές;

Να μην μπορώ να δώσω στους ανθρώπους μου αυτά που θέλω.

Η μεγαλύτερη αξία στη ζωή;

Η αγάπη!

Πού σας βρίσκει κανείς εκτός από το θέατρο;

Στο δρόμο, στο μετρό, όπου πάνε όλοι. Είμαι κι εγώ ένας από το πλήθος.

Πώς βιώνετε την οικονομική κρίση;

Έντονα, όπως όλος ο κόσμος.

Διακοπές κάνατε φέτος;

Λόγω της μεγάλης περιοδείας όχι πολύ, αλλά ξέκλεψα ένα τετραήμερο.

Ποια είναι η γνώμη σας για το διαδικτυακό περιοδικό «Επί Σκηνής»;

Πολύ καλό, ωραία προσπάθεια! Μπράβο, τέτοιες προσπάθειες θα έπρεπε να γίνονται συχνότερα.

Και το χειμώνα πού θα σας δούμε;

Από τον Νοέμβριο στο θέατρο «Πορεία», στο έργο «Ευρυδίκη» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου και στις γιορτές ετοιμάζουμε κάτι με τον Θωμά Μοσχόπουλο στο Μέγαρο Μουσικής για μικρούς και μεγάλους, μια διασκευή του μυθιστορήματος «Το  νησί των Θησαυρών» του Σκωτσέζου συγγραφέα Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον.