Μιχαέλλα Κοκκινογένη: Δυναμική παρουσία

Η Μιχαέλλα Κοκκινογένη είναι μια φρέσκια, δυναμική παρουσία στο θεατρικό χώρο. Με αξιόλογη θητεία στην θεατρική περιφέρεια και ενδιαφέρουσες πάντα συνεργασίες, η Μιχαέλλα, αγαπάει το θέατρο και έχει τα προσόντα να το υπηρετήσει με συνέπεια. Με έντονη την αίσθηση της αξιοπρέπειας και της δικαιοσύνης, η όμορφη και ταλαντούχα ηθοποιός μπορεί και θέλει να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Δεν μένει παρά να βρεθεί στον κατάλληλο χώρο την κατάλληλη στιγμή. Γιατί το θέατρο θέλει ταλέντο, πάθος, υπομονή, γνωριμίες αλλά και λίγη τύχη...

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Δεν έχω ιδέα. Νομίζω πως δεν ξεκίνησα. Με ένα τρόπο, μου συνέβαινε από την ημέρα που γεννήθηκα. Απλά αγαπώ να είμαι στη σκηνή, να υποδύομαι ρόλους, να μεταμορφώνομαι σε άλλους χαρακτήρες, να επικοινωνώ και κυρίως να ψυχαγωγώ το κοινό, τους άλλους...

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο; 

Ο χώρος είναι δύσκολος και απαιτεί καλούς χειρισμούς απ’ την αρχή. Το παραμικρό παραστράτημα μπορεί να σου στοιχήσει μια καριέρα και να έχει επιπτώσεις σ’ όλη σου τη ζωή. Να οδηγηθείς σε μία στάση υποταγής, σιωπής, ανελευθερίας, καταπίεσης... Άτομα με σεβασμό στην ελευθερία και την προσωπικότητα του ανθρώπου-καλλιτέχνη δύσκολα επιβιώνουν σ’ αυτό το χώρο που έχει αποδειχτεί συχνά πως δεν διαθέτει ποιότητα κι εύκολα καταναλώνει τον «ηθοποιό».

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

 Να ζω στο θέατρο στιγμές αληθινής δημιουργίας και να υπάρχει ανταπόκριση κι από τον κόσμο.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

 Με εμπνέει ο ταπεινός δάσκαλος. Αυτός που μπορεί να μαθαίνει κι εκείνος από τον μαθητή του. Αυτός που αντέχει να τον ξεπεράσουν οι μαθητές του. Επίσης όλοι εκείνοι οι αυθεντικοί δάσκαλοι που έχουν κάτι νέο να δώσουν και δεν το διδάσκουν απαραίτητα σε μία σχολή αλλά με την στάση τους και τον τρόπο ζωής τους.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

 Θα έλεγα ότι η θεατρική παιδεία είναι ανύπαρκτη στη χώρα μας. Εγώ π.χ. τέλειωσα δραματική σχολή εγκεκριμένη από το υπουργείο πολιτισμού και δεν διδάχτηκα αρχαίο δράμα. Κάθε σχολή και κάθε δάσκαλος κάνει ότι θέλει χωρίς να υποχρεούται να ακολουθήσει κάποιο πρόγραμμα, επιλέγοντας να διδάξει ότι γνωρίζει καλύτερα. Δεν υπάρχει ούτε η βασική υποδομή. Οι μαθητές αντιμετωπίζονται σαν «μηνιάτικο» κι αυτή η στάση που οδηγεί στην ανελευθερία και στη δημιουργία «αυλών» και «αυλικών» από κει ξεκινάει.

Για τους πολιτιστικούς θεσμούς θα έλεγα πως ισχύει, ότι ισχύει και γενικότερα για τους θεσμούς αυτής της χώρας.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

 Ευχαριστώ για την ερώτηση αλλά δεν νομίζω πως έχω ακόμα την πολυτέλεια της επιλογής. Αν αντιληφθώ πως δεν θα μου αρέσει η δουλειά, απλά δεν πάω να την διεκδικήσω. Αλλιώς αφήνω συνήθως να με διαλέγουν, π.χ. από τις οντισιόν.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Πάθος, πάθος, πάθος... Κουράγιο. Γνωριμίες. Ταλέντο.  

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

 Δεν έτυχε να δουλέψω ποτέ μέσα σε μία ομάδα αλλά έχω δει ενδιαφέρουσες δουλειές. Φαντάζομαι πως αν υπάρχει κοινή ματιά, καλή οργάνωση, συντονισμός και όρεξη για ομαδική δουλειά μπορεί να γίνουν πολύ ωραία πράγματα.

 Η Μιχαέλλα Κοκκινογένη αποφοίτησε από τη σχολή Βεάκη και έχει παίξει μεταξύ άλλων, στις παραστάσεις:

« Νεφέλες »  Αριστοφάνη, σκην. Θ. θεολόγης, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κοζάνης.

« LINE» Ι.Χόροβιτς, σκην. Γ. Οικονόμου, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου.

« Ελένη » Ευριπίδη, σκην.Λ. Τσάγκα.

« Όρνιθες » Αριστοφάνη, σκην. Λ. Λίβα, Φεστιβάλ Αρχαίου Θ. Στυμφαλίας

« Τζόρνταν » Α.Ρέινολντς, Νύχτες μονολόγων και μουσικής, Θύρα Τέχνης.

« Γουρουνάκια Κουμπαράδες » Ε.Τριβιζά, σκην. Γ. Βούρος.

« Γλυκιά μου Ίρμα » Μπρεφώρ – Μονώ, σκην. Π. Μιχαηλίδης, Κ.Θ.Β.Ε.

« Φαύστα » Μπόστ, σκην.Δ.Κωνσταντιδη, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας.

« Το Παιχνίδι της Τρέλας και της Φρονιμάδας » Γ.Θεοτοκά, σκην. Ν. Χατζηπαππάς ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων (Ηρώδειο).

« Ιφιγένεια εν Ταύροις » Ευριπίδης, σκην. Α.Κοκκίνου, Σφενδόνη.