Πάρις Λύκος

Ερμηνεύω τον κόσμο και τον εαυτό μου, μέσα από το θέατρο

Αριστούχος Απόφοιτος Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» και Απόφοιτος Εκπαιδευτηρίων Κωστέα Γείτονα έχει παρακολουθήσει επίσης μαθήματα Πιάνου, Κιθάρας και Αρμόνιου για πέντε χρόνια καθώς και φωνητική. Φέτος τον είδαμε στην παράσταση «Γίνε το μωρό μου» σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη. Έχει παίξει επίσης στην «Φουρκέτα» σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα, στο «Ρομπέρτο Τσούκο» στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου, στην παράσταση «Η Ωραιότερη ιστορία του κόσμου» σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, στις «Απόπειρες» του Μάρτιν Κριμπ σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου, στις «Δέκα Εντολές» της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού και άλλα. Έχει παίξει και στον κινηματογράφο, στις ταινίες μεγάλου μήκους «Μετεωρίτες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαυρογέννη και «17 στα 18» σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγουμτζή –Αλέξανδρου Γραμματόπουλου όπου κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Πάρις είναι εργατικός, ταλαντούχος και αποφασισμένος να εξελίσσεται μέσα από κάθε νέα συνεργασία του. Το θέατρο τον βοηθάει να κατανοεί καλύτερα τον κόσμο γύρω του και μέσα του ενώ ταυτόχρονα τον γεμίζει με ένα αίσθημα ευτυχίας, κρισιμότητας κι ετοιμότητας που συγγενεύει μ’ εκείνο του έρωτα. Του ευχόμαστε να πραγματοποιηθούν τα όνειρά του και να ανακαλύπτει πάντα θησαυρούς μέσα από τις ερμηνείες του.

Μίλησέ μας για την φετινή σου δουλειά.

Ένα νεαρό επιπόλαιο ζευγάρι μετά από μια ατυχή εγκυμοσύνη αποφασίζει να υιοθετήσει ένα μωρό από την Αμερική. Η Μοντ, αριστοκράτισσα αγγλίδα και θεία της κοπέλας κι οΤζον, προστάτης του ορφανού νεαρού παρά τις διαφορές τους πάνε μαζί στην Αμερική για να φέρουν το μωρό. Παράλληλα η ζωή του νεαρού ζεύγους αλλάζει όπως αλλάζει και η σχέση των δυο πρωταγωνιστών.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Δεν ξέρω γιατί ξεκίνησα να κάνω θέατρο, ήταν μάλλον συγκυριακό και θα ήταν λάθος να πω πως η επαφή μου με το θέατρο μέσα από την θεατρική ομάδα του σχολείου ήταν αυτό που με οδήγησε. Ξέρω γιατί κάνω θέατρο τώρα. Γιατί είναι ο τρόπος μου να υπάρχω δημιουργικά και έμπρακτα στον ιστό της κοινωνίας μου. Είναι ο τρόπος που εξηγώ και ερμηνεύω ότι γίνεται γύρω μου και μέσα μου.

Είναι ο τρόπος να αισθάνομαι όπως αισθάνεται ένας ερωτευμένος και με τις χαρές και με τις λύπες αλλά πάντα μ’ ένα χτυποκάρδι.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος ηθοποιός στο θέατρο είναι πολλά. Τα σημαντικότερα είναι η έλλειψη παιδείας από τη σχολή και άρα ένα σαθρό υπόβαθρο θεωρητικών και ιστορικών γνώσεων που θα μπορούσαν ουσιαστικά να συντελέσουν στην καλλιέργεια του και στην εξέλιξη του. Κατά δεύτερο λόγο είναι η υπέρμετρη ανάγκη που έχουν πολλοί ηθοποιοί για γρήγορη αναγνωρισιμότητα όχι από τα έργα τους και τις ερμηνείες τους αλλά απλά από την ίδια τους την παρουσία. Τυχερός είναι ο νέος ηθοποιός που βγαίνοντας από την σχολή θα πέσει σε καλά και έμπειρα χέρια, σε δημιουργούς που αγαπούν το θέατρο και θέλουν να του μεταδώσουν το ήθος του.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Ο Μπόρχες , ο Κούντερα ο Καβάφης ο Μπέκετ, ο Πίντερ γιατί είναι μοναδικοί σε αυτό που εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν. Αλλά και άνθρωποι από το χώρο του θεάτρου, με τους οποίους είχα την τύχη είτε να συνεργαστώ είτε να συνομιλήσω και που δεν βρίσκω σκόπιμο να αναφέρω ονομαστικά. Πάντως ξέρουν το καλό πού μου έχουν κάνει και ξέρουν πως θα τους ευγνωμονώ πάντα για όσα πολύτιμα μου μετάγγισαν.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία στη χώρα μας και για τους πολιτιστικούς θεσμούς στην Ελλάδα;

Είναι παράδοξο πως σε μια χώρα με τόσες θεατρικές σκηνές και ομάδες με τόσες σχολές, κάνουμε τόσο μικρά άλματα στην εξέλιξη του θεάτρου αλλά κυρίως αγγίζουμε τόσο λίγο το μυαλό των ανθρώπων και καλλιεργούμε τόσο λίγο το πνεύμα τους και την καρδιά τους. Και αυτό το λέω με αφορμή την γελοία αυτή πράξη, τον βανδαλισμό του Θεάτρου Τέχνης στη Φρύνιχου. Βέβαια η έλλειψη θεατρικής αλλά και γενικότερα ουσιαστικής παιδείας στα σχολεία παίζει βασικό ρόλο. Πολλά θα αλλάξουν όταν αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τι μαθαίνουμε και για ποιο λόγο το μαθαίνουμε και όχι απλά να παπαγαλίζουμε βαθμοθηρικά.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Πάντα επιχειρώ να βγω κερδισμένος από τις δουλειές μου. Να βγω πιο έμπειρος και με περισσότερα κλοπιμαία στις τσέπες μου, μέσα από κάθε συνεργασία. Προσπαθώ να συνεργάζομαι με ανθρώπους που κάνουν ότι κάνουν μοναδικά και μπορώ κάτι να τους κλέψω.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Να είναι ειλικρινής όσον αφορά τον λόγο που δημιουργεί και να θέλει να πει κάτι νέο. Ακόμα κι αν έχει ήδη ειπωθεί , εκείνος να επιχειρεί να το εκφράσει με τον δικό του τρόπο.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Οι θεατρικές ομάδες είναι κάτι που δεν έχω ζήσει πάρα πολύ. Από συνεργασίες μου όμως που έμοιαζαν με δουλειά σε θεατρικές ομάδες όπως με την Πειραματική του Εθνικού θα σου πω πως μου θυμίζουν λίγο την εποχή του woodstock. Νέοι με πάθος για αυτό που κάνουν, με το αίσθημα της αθανασίας στην καρδιά τους και τις άφοβες βουτιές εκεί που άλλοι δεν θα βούταγαν.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Τα επόμενα μου σχέδια είναι ένα μεγάλο ταξίδι στο εξωτερικό αλλά όχι σε αστικό περιβάλλον. Θεατρικά ακόμα είναι νωρίς. Αλλά αυτό είναι σαν τον έρωτα... Δεν ξέρεις ποτέ αν θα συναντήσεις την επόμενη δουλειά σου στρίβοντας στην γωνία.

Πες μας την γνώμη σου για το «Επί Σκηνής»

Είναι ένας ιστότοπος που έλειπε από τα ελληνικά δεδομένα. Αντιμετωπίζει το θέατρο με σεβασμό και είναι λειτουργικό και ενημερωμένο. Μπράβο σας !