Δημήτρης Πασσάς

Το θέατρο είναι ο χώρος της αλήθειας

Ο Δημήτρης Πασσάς γεννήθηκε το 1986 και μεγάλωσε στο Άργος. Αποφοίτησε το 2007 από τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου. Από τότε δουλεύει στο θέατρο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους σκηνοθέτες μεταξύ των οποίων τους Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, Γιώργο Μιχαλακόπουλο, Στάθη Λιβαθηνό, M.Kaminski, C.Grauzinis, Ελένη Θεοδώρου, L.Chetouane και Γιάννη Κακλέα. Ο ταλαντούχος ηθοποιός αναζητά την αλήθεια στο σανίδι και ονειρεύεται να κάνει την αγαπημένη του δουλειά με αξιοπρέπεια. Εργατικός και ειλικρινής, ένα κράμα παιδικής αθωότητας και ενήλικης συνείδητότητας, με ελκυστικά χαρακτηριστικά και δυναμική παρουσία ως τώρα στο θέατρο, ελπίζει να ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους σε σπουδαίες παραστάσεις. Του το ευχόμαστε.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Πιστεύω ότι το θέατρο είναι ο χώρος της αλήθειας. Το θεατρικό έργο και το θέατρο ως παράσταση αποτελούν πεδίο έρευνας ισάξιο των θετικών επιστημών. Ταυτόχρονα ανάλαφρο και στιβαρό.

Μίλησε μου για το ρόλο σου και την παράσταση στην οποία συμμετέχεις τώρα.

Στη Λυσιστράτη του Γιάννη Κακλέα, περνάω μέσα σε δευτερόλεπτα από τα τακούνια στα άρβυλα και τούμπαλιν. Αυτή η θεατρική ετοιμότητα που απαιτείται, θεωρώ ότι προχωράει έναν ηθοποιό μπροστά. Η Λυσιστράτη είναι μια παράσταση που παίρνει σοβαρά υπ’ όψιν και το θυμικό και το λογικό του θεατή και γι’ αυτό πήγε τόσο καλά.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Αρχικά, το φαινόμενο της αδράνειας: Οι άνθρωποι δύσκολα εγκαταλείπουν την πεπατημένη οδό. Έπειτα, αυτή η αρνητική συνθήκη του «διαίρει και βασίλευε»: Με τόσες τάσεις και τόσους «αρχηγούς», οι «συγγενείς» καλλιτέχνες συχνά δεν συναντώνται. Μοναξιά.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου; 

Να κάνω αυτήν τη δουλειά. Να μην την κάνω παρακαλετά. Να μπορώ να δουλεύω με σεβασμό και σε αξιοπρεπείς συνθήκες. Να συναντιέμαι με ανθρώπους τίμιους και με δυνατή άποψη. Να παίζω σε μεγάλες παραστάσεις. Να παίξω σημαντικούς ρόλους.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Είμαι ευγνώμων σε όλους τους έμπειρους ανθρώπους που συνάντησα ως τώρα και πολλοί απ’ αυτούς με βοήθησαν απλώς και μόνο αφήνοντας με να τους παρατηρήσω. Δάσκαλοι, συνάδελφοι, φίλοι. Όσοι είναι «μέντορές» μου, το γνωρίζουν, δεν χρειάζεται αναφορά.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Τι; Ποιους; Σοβαρά τώρα, τα πράγματα είναι σε ύφεση, ουσιαστικά και πρακτικά. Οι λίγες φωτεινές εξαιρέσεις, απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Με βάση τους πιθανούς συνεργάτες, την προσωπική μου εμπλοκή στην εκάστοτε προσπάθεια, την ταύτισή μου με την πρόταση, τα πρακτικά και χρονικά δεδομένα αλλά και το βιοποριστικό.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Υπομονή. Πειθαρχία. Σαφήνεια. Διαθεσιμότητα. Διορατικότητα. Τιμιότητα. Πονηριά, για να μην εκμεταλλεύεται κανείς την τιμιότητα του. Εξυπνάδα. Παιδική αφέλεια, για να αναδεικνύει την εξυπνάδα.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Δεν έχω βρεθεί επί μακρόν σε μία, ως εκ τούτου δεν μπορώ να κρίνω. Είναι, σίγουρα, ωραίο το συναίσθημα να ανήκεις σε μία οικογένεια, όμως στην Ελλάδα οι οικογένειες δύσκολα στεγάζονται.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Το χειμώνα που έρχεται θα εμφανιστώ σε μια παράσταση του Γιάννη Σκουρλέτη, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ωνασείου Ιδρύματος, βασισμένη στον «Βέρθερο» του Γκαίτε.