Κωνσταντίνος Καϊκής

«Αν δεν υπήρχαν οι θεατρικές ομάδες, το θέατρο θα ήταν φτωχότερο»

Ο Κωνσταντίνος Καϊκής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1985 και αποφοίτησε από την δραματική σχολή του Κ.Θ.Β.Ε το 2007.Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις: «Chicago» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, «Ήρωες» σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα, «Πέρσες»  σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη, «Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος» σε σκηνοθεσία και πάλι του Αβδελιώδη, «Ματωμένος γάμος» σε σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη, «Ερρίκος Δ΄» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, «Η κοιμωμένη ξύπνησε» σε σκηνοθεσία Ισίδωρου Σιδέρη, «Safe distance» σε σκηνοθεσία Κώστα Γεράρδου και «Της ελιάς το δάκρυ» σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου. Επίσης έχει συμμετάσχει στις τηλεοπτικές σειρές: «Τέσσερις» σε σκηνοθεσία  Χριστόφορου Παπακαλιάτη – Σέργιου Κωνσταντινίδη, «Μ+Μ» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Μορφονιού,« Καρυωτάκης» σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά και «Ο θησαυρός της Αγγελίνας»  και πάλι σε σκηνοθεσία του  Τάσου Ψαρρά. Στον κινηματογράφο έχει παίξει σε δύο μικρού μήκους ταινίες: «Chef a la place du chef»  σε σκηνοθεσία Ευθύμη Σανίδη και «Μάντεψε ποιός;» σε σκηνοθεσία Ειρήνης Κωνσταντινίδη. Επίσης έχει κάνει σπικάζ στις τηλεοπτικές σειρές κινουμένων σχεδίων της ΕΡΤ, «Ένα γράμμα μια ιστορία» και «Οδύσσεια στο διαδίκτυο». Την σαιζόν που μας πέρασε ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών σε μια από τις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς, στο «Να’ρθω μαζί σου;» της Αλεξάνδρας Κ*, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη, στο θέατρο «104». Η παράσταση συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αισχυλείων στις 19 Ιουλίου στο Παλαιό Ελαιουργείο στην Ελευσίνα. Ο ταλαντούχος ηθοποιός μιλάει στο «Επί Σκηνής» για το «Να’ρθω μαζί σου;», για την κρίση στο θέατρο, για τις θεατρικές ομάδες αλλά και για το μιούζικαλ στην Ελλάδα.

Μίλησε μου για το «Να’ρθω μαζί σου;», για την συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη, αλλά και τους υπόλοιπους ηθοποιούς της παράστασης.

Κατ αρχάς αγάπησα αυτήν την παράσταση πολύ πριν την έναρξή της. Ο βασικότερος λόγος ήταν η σύσταση του θιάσου. Είμαστε πολύ φίλοι με τα παιδιά εδώ και 10 χρόνια. Γνωριζόμαστε πολύ καλά και σε προσωπικό επίπεδο και σε επαγγελματικό. Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Όσον αφορά στον Κωνσταντίνο θέλω να πω πως ήταν Κύριος με Κ κεφαλαίο. Συνεργαστήκαμε άψογα και επικοινωνήσαμε σε πολλά επίπεδα. Καταλαβαινόμασταν! Μπόρεσε μ έναν μαγικό τρόπο να μας κατευθύνει προς την πορεία που ήθελε , χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, κάνοντάς μας να πιστεύουμε πως τα καταφέρναμε μόνοι μας. Είναι γενναιόδωρος.

Πώς θα περιέγραφες τον χαρακτήρα που υποδύεσαι,  τον Γιώργο Κοτόπουλο, σε κάποιον που δεν έχει δει την παράσταση;

Με τον Γιώργο Κοτόπουλο δεν θα επέλεγα να κάνω παρέα. Εν τούτοις έχει μια ευαισθησία που με συγκινεί ιδιαίτερα. Είναι καταπιεσμένος απ’ το οικογενειακό του περιβάλλον κι όχι μόνο, κι όμως απέχει μιαν ανάσα από την ολοκληρωτική αλλαγή. Είναι έξυπνος, σαρκαστικός και με χιούμορ.

Ποια είναι γνώμη σου για το μέλλον του ελληνικού θεάτρου και του πολιτισμού γενικότερα, σε μια περίοδο σαν αυτή που διανύουμε;

Είναι γνωστό ότι η τέχνη ανθίζει σε δύσκολες περιόδους. Άλλωστε το έχει αποδείξει η ιστορία. Αυτό που παρατηρώ εγώ είναι ότι ο κόσμος παρόλο που έχει χιλιάδες προβλήματα να αντιμετωπίσει, επιλέγει το θέατρο ως τρόπο διασκέδασης μιας και ότι σχετίζεται με τον πολιτισμό προσφέρει στον άνθρωπο μια ανάταση ψυχής που τώρα την έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Αισθάνομαι ότι είναι η καλύτερη περίοδος για πειραματισμούς και νέα ξεκινήματα στην τέχνη.

Ποιά στοιχεία πιστεύεις ότι πρέπει να συγκεντρώνει ένας καλός ηθοποιός;

Το μόνο και βασικότερο στοιχείο είναι να έχει υπομονή ώστε να του δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία  για να αποδείξει ότι είναι  καλός ηθοποιός.

Στη σαιζόν που μας πέρασε συμμετείχες στην  παράσταση «Chicago», μίλησε μου για αυτή την εμπειρία.

Τον πρώτο καιρό των προβών ήμουν πολύ αμήχανος διότι δεν είχα καταλάβει που ακριβώς βρισκόμουν. Μέρα με τη μέρα και με την σωστή καθοδήγηση του Σταμάτη Φασουλή, του Φωκά Ευαγγελινού και του Αλέξη Πρίφτη άρχισα να λύνω τους κόμπους που είχα δέσει στον ευατό μου. Όταν πια τους έλυσα όλους άρχισα να απολαμβάνω αυτήν την εμπειρία και να το διασκεδάζω απίστευτα. Πέρασα υπέροχα! Υπήρχε ένας αληθινός σεβασμός και θαυμασμός από όλους προς όλους! Χαίρομαι πολύ που θα ξαναπαιχτεί από Σεπτέμβρη στο πανέμορφο θέατρο Παλλάς!

Ποιά είναι η γνώμη σου για το μιούζικαλ στην Ελλάδα;

Αυτό που διαπίστωσα από την εμπειρία μου και μόνο είναι ότι αν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, μπορούν να γίνονται υπέροχες δουλειές. Το musical είναι ένα είδος που απαιτεί άριστες τεχνικές κυρίως σε χορό και τραγούδι, απόλυτη πειθαρχία, συγκέντρωση και ομαδικότητα. Είναι ελπιδοφόρο το ότι υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί κυρίως της γενιάς μου οι οποίοι είναι καταρτισμένοι σε αυτό κι αν τους δοθούν ευκαιρίες πιστεύω ότι θα δούμε πολύ ωραία musicals!

Ποια είναι για σένα η ιδανική συνεργασία;

Κάθε επερχόμενη συνεργασία, αφότου την έχω σκεφτεί αρκετά ώστε να καλύπτει τις ανάγκες μου την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι η ιδανική.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Αν δεν υπήρχαν οι θεατρικές ομάδες, το θέατρο θα ήταν φτωχότερο. Το λέω αυτό γιατί τις πιο ωραίες παραστάσεις τις έχω δει από ομάδες. Η δουλειά τους είναι πιο κεφάτη πιο τρελή πιο ορεξάτη και τις περισσότερες φορές πιο εμπνευσμένη. Είναι κατά κάποιον τρόπο αυτοί που «λανσάρουν τις νέες τάσεις του θεάτρου».

Ποια είναι η γνώμη σου για την θεατρική παιδεία στην Ελλάδα;

Μετά λύπης μου θα πω πως φυτοζωεί. Δυστυχώς απ τη ρίζα είναι το πρόβλημα. Τα σχολικά χρόνια. Εκεί πρέπει να εστιάσουν τα αρμόδια υπουργεία και να εντάξουν στα σχολεία μάθημα θεάτρου και πολιτισμού γενικότερα έτσι ώστε να αναπτύσσουν  τα παιδιά πνευματική ολοκλήρωση, γλωσσική επάρκεια, απελευθέρωση  των συναισθημάτων τους, φαντασία και αν μη τι άλλο  μια σφαιρική εικόνα για τον πολιτισμό. Απ’ όσο ξέρω κάτι έχει αρχίσει να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στα σχολεία και μακάρι να συνεχιστεί. Ίσως μ αυτόν τον τρόπο αλλάξουν πολλά πράγματα στα επόμενα χρόνια.

Τι είναι για σένα ένας καλός σκηνοθέτης;

Ένας καλός σκηνοθέτης είναι πρώτα απ’ όλα δάσκαλος! Ήμουν πολύ τυχερός που είχα δάσκαλο τον Ανδρέα Βουτσινά. Τρία χρόνια στη σχολή, κι άλλον έναν ως σκηνοθέτη σε μια παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε . Το καταπληκτικό που μου συνέβη μαζί του όταν συνεργαστήκαμε επαγγελματικά πια, ήταν ότι δουλεύαμε τόσο πολύ να βρούμε από κοινού, τι λέει ο ρόλος, γιατί το λέει και πώς το λέει που όταν έφτασε η στιγμή να στήσει την παράσταση δεν χρειαζόμουν πια καμία καθοδήγηση διότι ήξερα ακριβώς ποιος ήμουν! Εύχομαι να ξαναζήσω κάτι παρόμοιο. Ελπίζω μέσα απ αυτό το παράδειγμα να γίνεται καθαρό αυτό που θέλω να πω.

Υπάρχει κάποιο είδος θεάτρου που να σε έλκει περισσότερο; 

Η αλήθεια είναι πως όχι. Χαίρομαι πολύ που στην μέχρι τώρα πορεία μου έχω παίξει σε πολλά διαφορετικά είδη θεάτρου και τα χω αγαπήσει όλα εξίσου. Απ’ το πιο συνηθισμένο μέχρι το πιο ασυνήθιστο. Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως αγαπώ το θέατρο.

Ποιά είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Θα ξαναπαίξουμε το «Να ‘ρθω μαζί σου;» στα Αισχύλεια, την Παρασκευή στις 19 Ιουλίου στην Ελευσίνα. Τέλη του Ιούλη θα ξεκινήσουμε γυρίσματα για ένα πιλοτικό επεισόδιο σε σενάριο της Αλεξάνδρας Κ* και σκηνοθεσία της Κλαίρης Φαφούτη, και μέσα Σεπτέμβρη όπως προείπα θα γίνει η επανάληψη του Chicago. Όσον αφορά τη χειμερινή σεζόν είναι λίγο νωρίς για να πω κάτι με σιγουριά. Ευχαριστώ πολύ!!!

Η παράσταση «Να’ρθω μαζί σου;» θα παιχτεί στο Φεστιβάλ Αισχυλείων στις 19 Ιουλίου στο Παλαιό Ελαιουργείο στην παραλία Ελευσίνας

Ώρα  έναρξης: 21:00

Γενική Είσοδος: 5 ευρώ

www.aisxylia.gr