Νεφέλη Παπαδερού

Το όνειρο μου είναι να μπορώ να υπάρχω σε αυτό τον χώρο με αξιοπρέπεια

Η Νεφέλη Παπαδερού γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα και αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή Βεάκη το 2008. Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις: «Κλέφτες και Αστυνόμοι lazzi / Commedia dell'arte», σε  σκηνοθεσία  Αθηνάς Κεφαλά, «Peter Pan» του J.M.Barrie σε  σκηνοθεσία Δάφνης Βασιλειάδου, «Το Παραμύθι που δεν το'λεγε κανείς & οι Τέσσερις Εποχές» του Γ.Καλατζόπουλου σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Γωνιάδη,  «Ο Φασουλής και ο Περικλής» σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλατζόπουλου, «Eating the apple» σε σκηνοθεσία Άσπας Τομπούλη, «Μια νύχτα χάρισμά σου», σε σκηνοθετική επιμέλεια Γιώργου Νανούρη, «Προδοσία» σε σκηνοθεσία  Μαργαρίτας Χρυσικοπούλου,  «Electra: The Rewrite» σε σκηνοθεσία  Edward Pomerantz, «Πεντηκοστή» του D.Edgar σε σκηνοθεσία Αγγελικής Γκιργκινούδη, «Οι Ηλίθιοι» του N. Simon σε σκηνοθεσία  Νικορέστη  Χανιωτάκη, «Υπερβολική Δόση Ευτυχίας» σε σκηνοθεσία Μ. Καλιότσου, «Η Παναγία των Παρισίων» σε σκηνοθεσία Χάρη Βορκά. Έχει μεταξύ άλλων παρακολουθήσει σεμινάρια με τους: Μιχαήλ Μαρμαρινό, Ελένη Σκότη, Γιώργο Μπινιάρη, Κώστα Φιλίππογλου, Σοφία Βγενοπούλου, Χρήστο Αναστασόπουλο, Δημήτρη Ήμελλο, Paola Rizza, Jason Turner, ενώ έχει πραγματοποιήσει και αξιόλογες μουσικές σπουδές. Η ταλαντούχα ηθοποιός μιλάει στο «Επί Σκηνής» για την συνεργασία της με την Έλλη Παπακωνσταντίνου, για την κρίση στο θέατρο αλλά και για τα θεατρικά της όνειρα.

Μίλησε μου για την μέχρι τώρα πορεία σου στο θέατρο.

Αποφοίτησα από την Δραματική Σχολή Βεάκη το 2008. Από τις πρώτες μου επαγγελματικές εμπειρίες ήταν η συμμετοχή μου στην παιδική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας. Είχα περάσει πολύ όμορφα εκεί καθώς είχα την ευκαιρία να ζήσω για ένα διάστημα μακριά από την Αθήνα και να γνωρίσω αξιόλογους ανθρώπους. Με την επιστροφή μου στην Αθήνα συνεργάστηκα με διάφορους σκηνοθέτες και μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω διαφορετικά πράγματα στο θέατρο. Φέτος είμαι πολύ χαρούμενη γιατί έχω την τύχη να συνεργάζομαι με τη Θέμιδα Μαρσέλλου και την Έλλη Παπακωνσταντίνου.

Μίλησε μου για την τωρινή σου θεατρική δουλειά

Ονομάζεται «ΔΕΡΜΑ» και παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 μ.μ. στο Βυρσοδεψείο. Η σκηνοθεσία είναι της Έλλης Παπακωνσταντίνου και όλοι μαζί οι συντελεστές, οι performers και οι εθελοντές είμαστε γύρω στα είκοσι άτομα. Είναι μια πολιτική performance με χιούμορ, βία, μουσική, χορό, απρόβλεπτες δράσεις και εικόνες που αναπτύσσονται σε τρείς ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Μαζευτήκαμε κάποιοι άνθρωποι έχοντας ένα κοινό στόχο να μας ενώνει. Θελήσαμε να αρθρώσουμε λόγο ανοιχτά, θελήσαμε να δράσουμε. Η σημερινή κατάσταση που βιώνουμε είναι πολύ δύσκολη για όλους. Χρειαζόμαστε την συσπείρωση, την ελπίδα, αυτή η performance το έχει αυτό, είναι μια performance που μας αφορά όλους.

Μίλησε μου για την συνεργασία με την Έλλη Παπακωνσταντίνου

Νιώθω πολύ τυχερή που γνώρισα την Έλλη, την αγαπώ πολύ. Είναι ευφυής σκηνοθέτης, έχει όραμα και πίστη σε αυτό που κάνει. Για μένα η Έλλη είναι μια δεύτερη σχολή, συνεχώς μαθαίνω και εξελίσσομαι μέσα από τον τρόπο που δουλεύουμε ως ομάδα, με ενδιαφέρει πολύ αυτός ο τρόπος που δουλεύει. Μας  βάζει πάντα νέες προκλήσεις, δημιουργεί κλίμα εμπιστοσύνης και σύμπνοιας στην ομάδα, έχει πάντα μια καθαρή θέση στα πράγματα και έχει την ικανότητα να  «ανοίγει» τον ηθοποιό της. Μου αρέσει που έχει χιούμορ. Μου αρέσει που είναι ειλικρινής και ωραίος άνθρωπος. Μου αρέσει που συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχουμε τις ίδιες ανάγκες και κοινό τρόπο σκέψης. Είμαι περήφανη για τη συγκεκριμένη παράσταση. Το ΔΕΡΜΑ το πιστεύω πολύ.

Πώς βλέπεις το μέλλον του ελληνικού θεάτρου σε συνάρτηση με την περίοδο που διανύουμε;

Δεν ξέρω, πραγματικά. Νομίζω πως βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο. Περνάμε μια δύσκολη περίοδο κυρίως οικονομικά και εννοείται πως επηρεάζεται και το θέατρο σε αυτό. Όμως είμαι αισιόδοξη, νιώθω πως θα γεννηθεί κάτι άλλο. Αφουγκράζομαι μιαν ανάγκη των καλλιτεχνών να συσπειρωθούν, να βρεθούν μαζί και να προτείνουν πράγματα που τα χρειάζεται ο κόσμος.

Τι πιστεύεις για το μέλλον των θεατρικών ομάδων;

Είναι ελπιδοφόρο όταν συναντιούνται κάποιοι άνθρωποι με κοινούς στόχους και όραμα. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετές ομάδες. Πολλές απ’ αυτές μπορούν και υπάρχουν στο χώρο έχοντας το δικό τους κοινό, που τους ακολουθεί πιστά. Αυτό κάτι σημαίνει, είναι σίγουρα θετικό.

Ποιο θεωρείς υποκριτικά το δυνατό σου σημείο;

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να στο απαντήσω αυτό με σιγουριά. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι αυτό που μου λένε οι περισσότεροι, ότι έχω καλή αίσθηση του χώρου και ότι έχω μια ευκολία στην κίνηση. Από την μεριά μου αυτό που προσπαθώ εγώ να κάνω είναι να μην επαναπαύομαι και να δουλεύω συνεχώς τα εκφραστικά μου μέσα για να γίνομαι καλύτερη.

Ποιά είναι τα στοιχεία εκείνα που πιστεύεις ότι πρέπει να έχει ένας νέος ηθοποιός προκειμένου να ξεχωρίσει;

Να αγαπάει και να ‘χει πίστη στην επιλογή του να ασχοληθεί μ’ αυτόν τον χώρο. Να αντιμετωπίζει τα εμπόδια με αισιοδοξία, γιατί οι δυσκολίες και οι απογοητεύσεις είναι αμέτρητες. Να μην επαναπαύεται ποτέ, να δουλεύει σκληρά, να είναι αφοσιωμένος, ταπεινός και πειθαρχημένος, να έχει καθαρό στόχο και τόλμη, να έχει φυσικά και χιούμορ γιατί χωρίς αυτό θα τρελαθεί… Α! Ίσως και μια μικρή δόση τύχης να του είναι απαραίτητη!

Κάνεις θεατρικά όνειρα; Υπάρχουν ρόλοι ή έργα στα οποία θα ήθελες να παίξεις;

Τα θεατρικά μου όνειρα είναι να μπορώ να υπάρχω σ’ αυτόν τον χώρο με αξιοπρέπεια. Να μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω διαφορετικά πράγματα και να πορεύομαι με ανθρώπους που η γνωριμία μου μαζί τους θα με εξελίξει είτε ως άνθρωπο είτε ως ηθοποιό. Δεν ονειρεύομαι προς το παρόν συγκεκριμένο ρόλο ή έργο που θα ήθελα να παίξω. Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι το πλαίσιο μιας συνεργασίας, η συνάντηση και η συνδημιουργία. Στόχος μου είναι να συνεχίσω να ονειρεύομαι κι όσο γίνεται να βιοπορίζομαι αξιοπρεπώς.

Τι είναι για σένα καλός σκηνοθέτης;

Για μένα καλός σκηνοθέτης είναι αυτός που σέβεται τους συνεργάτες του, που δημιουργεί κλίμα εμπιστοσύνης και σύμπνοιας στην ομάδα του. Θεωρώ πολύ βασικό την επικοινωνία του σκηνοθέτη με τον ηθοποιό. Θαυμάζω τους σκηνοθέτες που σκέφτονται πράγματα μέσα από εσένα και σε οδηγούν σε δρόμους που εσύ δεν είχες σκεφτεί ποτέ. Επίσης για μένα καλός σκηνοθέτης είναι αυτός που έχει όραμα και πίστη, αυτός που έχει το χάρισμα να μπορεί και να εμπνέει τους συνοδοιπόρους του, να αξιοποιεί τον κάθε ηθοποιό του βοηθώντας τον να δώσει τον καλύτερο του εαυτό, κάνοντάς τον συνδημιουργό στο όραμά του.

Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σου στόχοι;

Οι επαγγελματικοί μου στόχοι είναι οι ίδιοι με τα θεατρικά μου όνειρα.

Αν δεν γινόσουν ηθοποιός με ποιο επάγγελμα θα ένιωθες εξίσου δημιουργική;

Νομίζω με τα επαγγέλματα που ασχολούνται με τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και τα παιδιά. Αυτά τα επαγγέλματα έχουν ως κοινό σημείο την προσφορά. Αυτό που με συγκινεί είναι ότι αναγκάζεσαι να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, να ξεφύγεις από το ανθρώπινο εγώ σου, και να γνωρίσεις τον κόσμο με μιαν άλλη οπτική.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Εκτός από το «ΔΕΡΜΑ» συνεχίζονται κι οι παιδικές παραστάσεις του έργου που συμμετέχω «Οι Περιπέτειες του Μάικ» σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου στο Θέατρο Αλίκη, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 11.30πμ  και στις 15.00μμ.

Η 4^η και η 5^η κατά σειρά φωτογραφίες που πλαισιώνουν την συνέντευξη είναι της φωτογράφου της παράστασης «Δέρμα» Alex Kat.