Λεωνίδας Αργυρόπουλος

Κρατώντας τη γοητεία ζωντανή

Νέος, γοητευτικός και ταλαντούχος κέρδισε αμέσως τις εντυπώσεις μέσα από τη δυναμική ερμηνεία που καταθέτει στο πλάι του έμπειρου δασκάλου του Γιώργου Αρμένη. Τον ανακαλύψαμε στην παράσταση «Κομμάτια και Θρύψαλα…2010» του Γιώργου Σκούρτη που παίζεται στο Νέο Ελληνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη.

Ο Λεωνίδας μόλις μπήκε στην περιπέτεια της θεατρικής τέχνης ως επαγγελματίας, αφού αποφοίτησε με άριστα, πέρυσι από τη δραματική σχολή του Αρμένη. Σπουδαστής ακόμη είχε λάβει μέρος στις παραστάσεις «Ταξίδια» της Κατερίνας Διακομοπούλου σε σκηνοθεσία Κάτιας Βήχα και «Η Ξενάγηση» του Διαμαντή Γκιζιώτη σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκη.

Φέτος τον συναντάμε επίσης και στην παιδική σκηνή του θεάτρου Πειραιώς 131 όπου συμμετέχει για δεύτερη χρονιά στο έργο του Ευγένιου Τριβιζά «Για μια φούχτα μπάμιες» σε σκηνοθεσία Κώστα Φαρμασώνη.

Λίγα λόγια για την παράσταση στην οποία παίζεις.

Είναι μια παράσταση 120 λεπτών, όπου στο πρώτο μέρος υπάρχουν τέσσερις ιστορίες κοινωνικού περιεχομένου και στο δεύτερο άλλες τέσσερις πολιτικού περιεχομένου. Τα «Κομμάτια και Θρύψαλα…2010» είναι ένα επίκαιρο έργο ανεξάρτητα από τα 35 χρόνια ζωής που μετράει, έχει αποδοθεί λιτά και εύστοχα από τον Γιώργο Αρμένη, ο οποίος έφτιαξε μια καλή ομάδα και με την καθοδήγηση του φτάσαμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Εγώ συμμετέχω σε δύο από τις οκτώ ιστορίες. Η μια στο πρώτο μέρος, αφορά την έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης σε ένα ζευγάρι που όλα τα έχουν και όλα τους φταίνε και δεύτερη αφορά τους «βασανιστές» του κάθε πολιτικού συστήματος.  

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Η ενασχόληση με την ανθρώπινη φύση είναι κάτι το μαγευτικό. Από εκεί ξεκινάει η μαγεία της υποκριτικής ενώ παράλληλα η καλλιέργεια της φαντασίας σε πραγματικούς και μη χρόνους, σε αληθινές και ψεύτικες συνθήκες κρατάει την γοητεία ζωντανή. Το θέατρο γεφυρώνει πολλές τέχνες μαζί κι έτσι το ταξίδι γίνεται πιο δύσκολο και γοητευτικό.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Οι εποχές που ζούμε είναι αρκετά δύσκολες πόσο μάλλον για τις καλλιτεχνικές ανησυχίες και τον πολιτισμό. Η έλλειψη χρόνου από την αναζήτηση της καθημερινής επιβίωσης, οι λίγες ευκαιρίες, η πολύ ζήτηση και η λίγη προσφορά και πολλά άλλα, δημιουργούν τις δυσκολίες και τα προβλήματα των νέων αλλά νομίζω και των παλιών δημιουργών. Από την άλλη πλευρά, αν όλα αυτά τα τοποθετήσουμε από την μια μεριά της ζυγαριάς, όσο αυξάνεται το «βάρος» τους, τόσο η ανάγκη της έκφρασης μεγαλώνει βρίσκοντας άλλους τρόπους καλλιτεχνικής επιβίωσης και «αντίστασης». Άλλωστε γι’ αυτό δεν δημιουργούμε και τις ομάδες που συχνά κάνουν εξαιρετική δουλειά;

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

Νομίζω ότι η διάρκεια στο χρόνο είναι το μεγαλύτερο στοίχημα. Από εκεί και πέρα σίγουρα έχω κάποια όνειρα αλλά δεν θα τολμήσω να τα πω.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Θεωρώ ότι από τους αρχαίους μας μπορείς να αντλήσεις το κατάλληλο υλικό για μια καλή βάση όπως και από τα κείμενα του Σαίξπηρ. Αναφέρω επίσης και τον Ίψεν, ο οποίος θεωρώ ότι είναι τομή στην μέχρι τότε θεατρική γραφή. Τώρα για τα σημερινά δεδομένα, αρκετοί είναι οι Έλληνες που με εμπνέουν και θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί τους. Συγκεκριμένα με γοητεύει η ιδιαίτερη και μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα, τεχνοτροπία του Θεόδωρου Τερζόπουλου.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Επειδή μόλις τελείωσα την δραματική σχολή (καλοκαίρι 2010) δεν νομίζω ότι μπορώ να εκφράσω άποψη για την θεατρική παιδεία. Αυτό θα είναι δυνατό σε μερικά χρόνια από τώρα που τα αποτελέσματα της θα είναι πιο ορατά στα μάτια μου. Οι πολιτιστικοί θεσμοί νομίζω ότι κατρακυλάνε μαζί με το πολιτικό σύστημα.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Δεν νομίζω ότι έχω την δυνατότητα αυτή την στιγμή της επιλογής. Μακάρι στο μέλλον σε άλλες εποχές να μπορεί ο καθένας να συνεργάζεται με άτομα που έχουν παρόμοια αντίληψη των πραγμάτων.

Ποια κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Αγάπη, Υπομονή, Δουλειά, Υγιές Σώμα και Φωνή, Κατάλληλες Ευκαιρίες, Αντίληψη.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Όπως είπα και πριν, είναι μια νέα μορφή έκφρασης που δημιουργείται κάτω από τις δυσκολίες της εποχής μας.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Νομίζω ότι δεν έχω προσεχή σχέδια, απλά θέλω να τελειώσω την χρονιά με υγεία και χωρίς προβλήματα στις παραστάσεις που συμμετέχω και να περιμένω το επόμενο βήμα.

Ποια η γνώμη σου για το διαδικτυακό περιοδικό «Επί Σκηνής»;

Ένα ποιοτικό site που δίνει την δυνατότητα στον θεατρικό κόσμο -ηθοποιοί- συντελεστές- θεατές- να ενημερώσουν και να ενημερωθούν για τα θεατρικά δρώμενα, δίνει χώρο στους νέους και σέβεται τους παλιούς... Πραγματικά εύχομαι και ελπίζω να συνεχίσετε έτσι…