Αντώνιος και Κλεοπάτρα

του Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ

Η σκηνή του «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» είναι προδιαγεγραμμένη. Αναπόφευκτα. Ο Simon Godwin ξεκινά (με) τον λόγο του Σαίξπηρ στην πράξη από τον επικήδειο του Οκτάβιου πλάι στα σώματα των δύο εραστών. Οι επιλογές τους σφράγισαν μία τραγωδία του πάθους. Το τέλος σηματοδοτήθηκε από την αρχή. Για τους δύο εραστές ο κόσμος δεν υπάρχει. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το πάθος τους. Ωστόσο ο κόσμος βασίζεται σ’ αυτούς. Ο Αντώνιος, είτε το θέλει είτε όχι, είναι το ένα τρίτο του κόσμου. Τα άλλα δύο είναι ο Οκτάβιος και ο Λέπιδος. Ο Ralph Fiennes και η Sophie Okonedo μπαίνουν στη σκηνή και τη σαρώνουν ως φυσικές δυνάμεις της υποκριτικής. Μέχρι τέλους. Η Ρώμη δεν τους αγγίζει. Δεν το επιτρέπουν. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Όμως οι περιστάσεις επιβάλλουν την επιστροφή του Αντώνιου στη Ρώμη. Η πραγματικότητα τείνει να κλονίσει την αλήθεια τους. Απροσδόκητα. Η ξαφνική χηρεία του Αντώνιου χρησιμοποιείται για άλλους σκοπούς. Μπορεί το πάθος να συνδυαστεί με την αναγκαιότητα; Τι σχέση μπορεί να έχει με τον κόσμο; Τον κόσμο που δεν υπήρχε μέχρι μόλις πριν από μία στιγμή. Τον κόσμο που μοιάζει απέραντος τώρα που συρρικνώθηκε τόσο βασανιστικά για την Κλεοπάτρα. Ποια είναι η θέση της σ’ αυτόν τον κόσμο όταν το δικό της ένα τρίτο του έγινε τώρα μέρος του; Ο Simon Godwin σκηνοθέτησε μοναδικά μία μεγάλη παράσταση. Ο Οκτάβιος πρέπει να πάρει στα χέρια του τη σκακιέρα. Κινεί νήματα χωρίς να ξεχνά ποιος είναι και πού θέλει να πάει. Ο Tunji Kasim είναι υπέροχος. Παντρεύει τον Αντώνιο με την αδελφή του. Η Οκτάβια συνειδητοποιεί τη δική της θέση στον κόσμο. Η Hannah Morrish είναι καταλυτική στις αποχρώσεις της. Ο Πομπήιος διεκδικεί ό,τι θεωρεί ως μερίδιό του από τον κόσμο. Θα μπορούσε να γίνει ηγέτης. Ο Sargon Yelda είναι καταπληκτικός.

Ο κόσμος παραπαίει. Η ανάγκη της εξέλιξης προκαλεί αλλαγές θέσεων. Η ανάγκη για νέες θέσεις ψάχνει την ταυτότητά της. Οι νέες θέσεις ψάχνουν την ανάγκη τους. Ο κόσμος μειώνεται στα δύο τρίτα του χωρίς τον Λέπιδο. Ο Nicholas Le Prevost είναι θαυμάσιος. Ο Αντώνιος επιστρέφει στην Κλεοπάτρα. Γύρω τους –μαζί τους ή εναντίον τους– στέκεται ο κόσμος πέρα από τα δύο τρίτα του. Η Αγρίππα (Katy Stephens), ο Ευφρόνιος (Nick Sampson), ο Μηνάς (Gerald Gyimah), ο Θιδίας (Sam Woolf), ο Βάρριος (Waleed Hammad), ο Σκάρος (Alexander Cobb), ο Προκλήιος (Ben Wiggins), ο Κανίδιος (Alan Turkington), ο Βεντίδιος (Henry Everett), η Αξιωματούχος της Σικυώνας (Shazia Nicholls). Όλοι τους σε έξοχες ερμηνείες ανεξαιρέτως ως ψηφίδες του μωσαϊκού ανάμεσα στον εορτασμό του πάθους και στον λόγο της μάχης. Ο πρώτος που πληρώνει το τίμημα της συνείδησης είναι ο Αινοβάρβος. Το είναι του δεν μπορεί ν’ αποδεχθεί την επιλογή της ενοχής. Ο Tim McMullan είναι εξαίσιος. Ο Έρως θα ακολουθήσει τον Αντώνιο στην πορεία του. Ο Fisayo Akinade είναι καθηλωτικός. Η Μάντισσα έδωσε τα σημεία της. Η Hiba Elchikhe είναι υποβλητική. Η Χάρμιον και η Είρας θα σταθούν στην Κλεοπάτρα και θα γευτούν το μερίδιό τους στα όνειρά της από το ίδιο καλάθι της μοίρας. Η Gloria Obianyo και η Georgia Landers είναι συνταρακτικές. Ο κόσμος απέμεινε στο ένα τρίτο του. Ο Οκτάβιος πρέπει να κυβερνήσει. Είναι ο Καίσαρας. Για τον Αντώνιο, η Ρώμη έλιωσε μέσα στον Τίβερη. Αλλά ο Αντώνιος ξαναπήγε πίσω στη Ρώμη. Και μετά γύρισε στην Κλεοπάτρα. Ο πλατύς θόλος της αυτοκρατορίας κλονίστηκε αλλά δεν έπεσε. Ο Simon Godwin φώτισε γενναιόδωρα τις φωτοσκιάσεις του. Ο θίασος και οι συντελεστές της παράστασης μοιράστηκαν με τους θεατές μία απαράμιλλη προσφορά θεατρικής εμπειρίας.

Σκηνοθεσία: Simon Godwin.

Σκηνικά: Hildergard Bechtler.

Κοστούμια: Evie Gurney.

Φωτισμοί: Tim Lutkin.

Μουσική: Michael Bruce.

Κινησιολογία: Jonathan Goddard, Shelley Maxwell.

Ήχος: Christopher Shutt.

Σχεδιασμός βίντεο: Luke Halls.

Σχεδιασμός πάλης: Kev McCurdy.

Αγωγή λόγου: Jeanette Nelson.

Συνεργάτις σκηνοθέτις: Emily Burns.

Συνεργάτις σχεδιάστρια κοστουμιών: Laura Hunt.

Διανομή: Ralph Fiennes(Αντώνιος), Sophie Okonedo (Κλεοπάτρα), Tim Mc Mullan (Αινοβάρβος), Tunji Kasim (Οκτάβιος Καίσαρ), Nicholas Le Prevost (Λέπιδος), Hannah Morrish (Οκτάβια), Sargon Yelda (Πομπήιος), Fisayo Akinade (Έρως), Gloria Obianyo (Χάρμιον), Georgia Landers (Είρας), Gerald Gyimah (Μηνάς), Sam Woolf (Θιδίας), Waleed Hammad (Βάρριος), Alexander Cobb (Σκάρος), Hiba Elchikhe (Μάντισσα), Katy Stephens (Αγρίππα), Nick Sampson (Ευφρόνιος), Ben Wiggins (Προκλήιος), Alan Turkington (Κανίδιος), Henry Everett (Βεντίδιος), Shazia Nicholls (Αξιωματούχος της Σικυώνας).

Μουσικοί: Magnus Mehta (μουσική διεύθυνση, κρουστά), Joley Cragg (κρουστά), Sarah Manship (ξύλινο πνευστό), Angeir Hauksson (κιθάρα, ούτι).

Παραστάσειςμέχρι 19 Ιανουαρίου

National Theatre, Olivier Theatre, London

Η παράσταση μεταδόθηκε σε μαγνητοσκόπηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών