Σωτηρία με λένε
της Σοφίας Αδαμίδου
Το Κ.Θ.Β.Ε. στο μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών ανέβασε το σπαρταριστό αυτό έργο από τις δεκαοκτώ Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου κι ο κόσμος συρρέει τα βράδια, ξεχνά τα δικά του, μπλέκεται στο νήμα της ζωής της Μπέλου, έτσι όπως δεξιοτεχνικά το υφαίνει η σπουδαία Έφη Σταμούλη πάνω στο «πατρόν» που έκοψε, έραψε, ταίριασε, σχεδίασε με μαεστρία η σκηνοθέτις Χριστίνα Χατζηβασιλείου.
Αυτό που συντελείται στη σκηνή του θεάτρου στα 80 λεπτά που διαρκεί η παράσταση είναι μέθεξη, δηλαδή ψυχική συνάντηση, επαφή, επικοινωνία. Είναι ένα ταξίδι-δώρο στα χρόνια του ρεμπέτικου, του Τσιτσάνη, στην Ελλάδα της προσφυγιάς, της Κατοχής, του περιθωρίου, της φτωχολογιάς, της ανέχειας, των υπογείων, των φυλακών, των απαγορεύσεων, των απαρηγόρητων γενεών αλλά και της χαραυγής του εκσυγχρονισμού, μέσα από τα παραληρήματα της εμβληματικής τραγουδίστριας που υπήρξε σύμβολο ανεξαρτησίας και πρότυπο γυναίκας αχαλίνωτων παθών, της Σωτηρίας Μπέλου.
Μέσα σε όλα κι εγώ, παρέα με μια πλήρη αίθουσα. Βυθίστηκα στην Ελλάδα που δεν πρόλαβα να γνωρίσω εκ του σύνεγγυς, έγινα συνιστώσα της εποχής εκείνης, έγινα δεκανίκι στα δυο βήματα μπροστά και δυο πίσω της Σωτηρίας. Τι κόσμος συμπυκνωμένος σε ένα μέτρο και κάτι ψιλά, τι ταραχές συμμαζεμένες σε μια ψυχή ασυμβίβαστη, γενναία μα και ανάποδη, τι χείμαρρος ανθρώπινων δυνάμεων και αδυναμιών σ’ έναν και μόνο χαρακτήρα, αυτόν μιας γυναίκας μ’ αναρχική ιδιοσυγκρασία και συμπεριφορά, χωρίς ωστόσο η ίδια να γνωρίζει έννοιες του είδους και χωρίς ποτέ νʼ αναλύσει φιλοσοφικές θεωρίες. «Σωτηρία με λένε» διόρθωνε διαρκώς τη νοσοκόμα που της μιλούσε στον πληθυντικό, κάθε που έμπαινε στο δωμάτιο. Το δωμάτιο του νοσοκομείου ήταν το σκηνικό. Εξαιρετική δουλειά της Όλγας Χατζηιακώβου. Τόσα, όσα χρειάζονταν, όσα ήθελε, όσα έπρεπε. Ορός και καντηλέρι. Τσάντα και μια κούκλα. Κιθάρα και κασετόφωνο. Και η Σωτηρία. Να ολοφύρεται, να σωπαίνει, να καταριέται, να βλασφημά και να σταυροκοπιέται απότομα, να ανεβαίνει στην κορυφή, στον θρόνο του «βασιλείου» της και αίφνης, να κατρακυλά στο πάτωμα, να σέρνεται αδύναμη κι ανήμπορη να δεχτεί την κατάντια της. Παραληρήματα δίχως ειρμό και συνοχή, άχρονα κι ασύνδετα κι αναλαμπές λογικής. Συμπεριφορές άλλοτε ενσυνείδητες κι άλλοτε ανισόρροπες. Διακυμάνσεις απίστευτης ενέργειας και βάλσαμο πάντα το τραγούδι. Α, το τραγούδι της Σωτηρίας Μπέλου! Ευφορία. «Τα σπίτια είναι χαμηλά» στο κασετόφωνο, η «Σωτηρία» βουβή στο κρεβάτι της να μας κοιτά με ικανοποίηση καθώς όλοι, μικροί - μεγάλοι, τραγουδούσαμε και μερικοί μάζευαν τα δάκρυά τους δίχως ντροπή. Εκείνη ήταν «αητός χωρίς φτερά». Κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους, συντροφιά με τους εφιάλτες της, δίχως φωνή, δίχως φίλους, δίχως οικογένεια. Η νοσοκόμα γίνεται όλοι οι άνθρωποί της. Κι ο κυματοθραύστης της. Κι ο εξομολόγος της. Κι η παρέα της κι ο δυνάστης της και ο τελευταίος της σύντροφος . Δίπλα της ως το τέλος που έσβησε το «φως». Πολύ καλή η Ειρήνη Μουρελάτου στον ρόλο. Χαμηλών τόνων, συγκαταβατική και ποτέ άγρια. Έδειχνε σαφέστατα την κατανόηση αλλά και την αγάπη που της ενέπνευσε αυτό το αγρίμι που κουράριζε έναν χρόνο στο δωμάτιο του νοσοκομείου «Σωτηρία».
Η Σοφία Αδαμίδου κατάφερε να συγκεντρώσει σε ένα κείμενο - απολογισμό, τον πολυδιάστατο χαρακτήρα της μεγάλης ρεμπέτισσας, της ιδιαίτερης προσωπικότητας Σωτηρίας Μπέλου. Δεν προσπάθησε να τυλίξει τις φράσεις με φιλολογικές περικοκλάδες και πολύ καλά έκαμε. Το άφησε να κυλήσει αυθεντικό κι αληθινό κι όμορφο κι αιχμηρό , να μπαίνει κατευθείαν στην ψυχή κάθε λέξη. Η σκηνοθέτις το αξιοποίησε διασκευάζοντάς το, με σεβασμό αλλά και ζηλευτή θεατρικότητα.
Αξιοθαύμαστα ευρήματα, όπως τα γαρίφαλα στην «πίστα», τα καθίσματα στον διάδρομο του νοσοκομείου ή η σφαίρα φωτός στην αγκαλιά και επιτέλους, ορθή χρήση μικροφώνου στη σκηνή, που τόσο μόδα έγινε στις σύγχρονες σκηνοθετικές «ματιές». Το μεγάλο μπράβο, δικαιωματικά στην υπέροχη Σωτηρία - Έφη Σταμούλη. Τι σπουδαία ηθοποιός. Τι ερμηνεία συγκλονιστική. Δεν έπαιξε την Μπέλου, ήταν η Μπέλου. Κίνηση, στάση, ύφος, μούτες, φωνή, στιλιζάρισμα, τα πάντα της ρεμπέτισσας Σωτηρίας επάνω της και μέσα της. Έζησε την πολυτάραχη περιπέτεια της ηρωίδας με ένταση και ορμή και πάθος και το πέρασε στους θεατές από την είσοδό τους ακόμη, όταν καθόταν στο κρεβάτι γερμένη στο πλάι με τα πόδια κάτω και το πρόσωπο στραμμένο καταγής. Αυτή η ερμηνεία είναι μάθημα υποκριτικής τέχνης. Η Έφη Σταμούλη μεγαλουργεί . Καθηλώνει. Συγκινεί βαθιά και διδάσκει ποιότητα, ήθος, τέχνη. Βγήκα από την αίθουσα έμπλεος συναισθημάτων. Μεγάλο κέρδος. Μη χάσετε αυτήν την παράσταση. Σπεύσατε όσο είναι καιρός. Είναι σπάνια ευκαιρία ψυχικής εκτόνωσης.
Σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία: Χριστίνα Χατζηβασιλείου Σκηνικά-Κοστούμια: Όλγα Χατζηιακώβου Φωτισμοί: Μαρία Λαζαρίδου Μουσική επιμέλεια: Χριστίνα Χατζηβασιλείου Ηχητική επιμέλεια: Γιάννης Πειραλής Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Λαζαρίδου Οργάνωση παραγωγής: Marleen Verschuuren
Παίζουν με αλφαβητική σειρά:Ειρήνη Μουρελάτου,Έφη Σταμούλη
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών
Κολοκοτρώνη 25-27 & Θράκης Σταυρούπολη
Ημέρες και ώρες παραστάσεων Τετάρτη 18:00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00 Ως 6/3/2016
Διάρκεια: 80΄
Τιμές Εισιτηρίων Κανονικό εισιτήριο (θέσεις πλατείας): 13€ Κανονικό εισιτήριο (θέσεις εξώστη): 10€ Εκπτωτικό εισιτήριο (Φοιτητές, Άτομα άνω των 65): 8€ ΕΙΔΙΚΑ ΠΑΚΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ Λαϊκές Παραστάσεις Τετάρτης -Πέμπτης: Γενική είσοδος 5€ Ομαδικές κρατήσειςΙσχύει για ομαδική κράτηση (20 άτομα και άνω) για την ίδια παράσταση: 7€ Άνεργοι: Δωρεάν Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή (με αριθμό Θεατών ανά Παράσταση, απαιτείται κράτηση θέσης)Παρέχεται με την επίδειξη κάρτας ανεργίας Δάσκαλοι – Καθηγητές : 10€ Πολύτεκνοι: 5€ Ατέλειες: Εφόσον υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις, ισχύουν οι ατέλειες: ΕΣΗΕΜΘ, ΕΣΗΕΑ, ΣΕΗ, Τμημάτων Θεάτρου, Δραματικών Σχολών, Σκηνοθετών, ΑΜΕΑ (ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΜΕΑ).
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ Ταμεία ΚΘΒΕ, Τ 2315 200 200, www.ntng.gr tickethour.com, Γερμανός & oteShops,Τράπεζα Πειραιώς [από τα μηχανήματα aps], viva.gr& T 11876, Public & www.public.gr, Ιανός & www.ianos.gr, SevenSpots
Ώρες λειτουργίας ταμείων: Βασιλικό Θέατρο: Τρίτη –Κυριακή 8:30-21:30 Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών: Τετάρτη –Κυριακή 16:30-21:30 Μονή Λαζαριστών: Τετάρτη –Κυριακή 16:30-21:30
Τηλέφωνο κρατήσεων:2315 200200
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ Με το ΙΧ αυτοκίνητο Από το κέντρο, μέσω της οδού Λαγκαδά-Ακριτών-Δ. Σολωμού-Κολοκοτρώνη. Από το λιμάνι, μέσω της λεωφόρου Δενδροποτάμου- Ακριτών-Δ. Σολωμού-Κολοκοτρώνη
Με το αστικό λεωφορείο Λεωφορεία 18, 27, 38 και 56: Στάση «Παύλου Μελά» (οδός Λαγκαδά). Λεωφορείο 34: Στάση «Μονή Λαζαριστών» (οδός Ακριτών). Διατίθεται το πάρκινγκ της Μονής Λαζαριστών έναντι 2 ευρώ για όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Υπάρχει πρόσβαση για άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και οι αντίστοιχες εξυπηρετήσεις.
|