NORDOST

του Τόρστεν Μπουχστάινερ

«..Νομίζεις πάντα πως είσαι ασφαλής: στο σπίτι σου, στο μετρό, στο εμπορικό κέντρο, στα Μακ Ντοναλτς. Αλλά αυτό είναι ψέμα…»

Μόσχα, Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2002. Στη διάρκεια του μιούζικαλ NORDOST στο Θέατρο Ντούμπροβκα, 42 Τσετσένοι αυτονομιστές εισβάλλουν στο θέατρο, απαιτώντας πλήρη αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την Τσετσενία.

57 ώρες ομηρίας, 850 όμηροι, 170 νεκροί. Τρεις γυναίκες, αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος, μια Τσετσένα «μαύρη χήρα», μια Ρωσίδα όμηρος και μια Λετονή γιατρός, παρουσιάζουν σε παρόντα χρόνο, η κάθε μια από τη δικιά της σκοπιά, το ιστορικό της τρομοκρατικής ενέργειας και της εξέλιξής της ως το εκρηκτικό φινάλε.

Το κείμενο αποτελείται από τρεις μονολόγους οι οποίοι συμπλέκονται στα κρίσιμα σημεία, οπότε κι η μία ηρωίδα παίρνει το νήμα από την άλλη, δίνοντας μας τρεις διαφορετικές οπτικές των συμβάντων. Οι μοίρες των τριών ηρωίδων, δένονται μέσα από τα γεγονότα που συντρίβουν τις μικρές ζωές τους για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των ισχυρών οι οποίοι μετατρέπουν τους ανθρώπους σε πιόνια ανάλογα με τις προθέσεις τους εδώ και αιώνες, δίνοντας στο κείμενο μια ανατριχιαστική επικαιρότητα. Η προσέγγιση των χαρακτήρων είναι έξυπνη, εύγλωττη και ουσιαστική, προσφέροντας μας έτσι καθαρότητα και όσον αφορά τα κίνητρα της τρομοκρατικής ενέργειας και τους τρόπους αντίδρασης του κράτους αλλά και σε σχέση με τις αντιδράσεις των προσώπων που βίωσαν την περιπέτεια αυτή από μέσα και τα οποία έστω και μέσα από τον δύσβατο δρόμο της απώλειας βρίσκουν ένα τρόπο να συναισθανθούν το ένα το άλλο και να κατανοήσουν τις εξωγενείς σκοπιμότητες που ρήμαξαν από κοινού τις ζωές τους. Η κορύφωση της δράσης είναι δυναμική και σου κόβει την ανάσα ενώ οι διαρκείς ανατροπές κι οι επί μέρους δράσεις δημιουργούν έναν ρυθμό στιβαρό κρατώντας σε εγρήγορση το ενδιαφέρον και οξύνοντας την συναισθηματική ένταση των θεατών.

Ο νεαρός σκηνοθέτης σ’ αυτή την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα δεν επιχείρησε εύκολους εντυπωσιασμούς αλλά απέδειξε πως μπορεί να συντονίσει και να αξιοποιήσει τους ηθοποιούς του αναδεικνύοντας στο έπακρο τον λόγο και διατηρώντας τους έντονους ρυθμούς σε μια παράσταση που σου κόβει την ανάσα και που εξελίσσεται σε ερμηνευτικό ρεσιτάλ χωρίς τον παραμικρό αντιπερισπασμό. Οι τρεις ηθοποιοί που ανέλαβαν τους δύσκολους ρόλους, είχαν όλα τα φόντα να τους ερμηνεύσουν με ποιότητα, βάθος, συγκινησιακή ένταση, δυναμικούς ρυθμούς, αμεσότητα και αυθεντικότητα. Λειτούργησαν με σκηνική άνεση και εντυπωσιακό συντονισμό, δημιούργησαν θαυμάσιες κλιμακώσεις, ανέδειξαν όλες τις πτυχές των χαρακτήρων και στήριξαν με την υποκριτική τους πληρότητα την δραματουργία, προσφέροντάς μας μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε (οι παραστάσεις ολοκληρώνονται στις 28/5). Υπέροχοι οι μουσικοί νυγμοί και επιβλητικοί οι φωτισμοί που ανέδειξαν το λιτό σκηνικό και την σκηνοθετική και ερμηνευτική γραμμή, επιτείνοντας τις εντάσεις κι ορίζοντας τα περάσματα χρόνου.

Μετάφραση Γιώργος Δεπάστας

Σκηνοθεσία Δημήτρης Μακαλιάς

Μουσική Στάμος Σέμσης

Σκηνικά-Κοστούμια Νάντια Δαλκυριάδου

Φωτισμοί: Γιώργος Ψυχράμης

Φωτογραφία Νίκος Καρανικόλας

Βοηθός σκηνοθέτη Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης

Ερμηνεύουν: Στέλλα Γκίκα , Νάντια Δαλκυριάδου, Λίνα Εξάρχου

Θέατρο Άβατον

Ευπατριδών 3

Κεραμεικός

(Σταθμός μετρό Κεραμεικός)

Τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις: 2103412689 / // http://www.theatroavaton.gr

Ημέρες και ΏρεςΠαράστασης: Παρασκευή και Σάββατο στις 21.30

(παραστάσεις έως και 28 Μαΐου)

Διάρκεια: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Είσοδος: 10 ευρώ (γενική είσοδος), 8 ευρώ (μειωμένο)

Προπώληση Εισιτηρίων: