Ο Κύριος του Τζακ

Βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Γιάννη Σκαρίμπα

«Εκείνο το βράδυ ήταν όλα σιωπηλά κι όλα ωραία. Πού ήταν κρυμμένη η χαρά; Μα ήταν μια τρέλλα να τον ξανάβρω εκεί πάλι, εκεί στο ταβερνάκι του Πάτα, σαν κανάν άγγελο καθιστόν στη γωνία του, με μπροστά του το κατοσταράκι κρασί!»

Η Ομάδα T.d.S (Terre de Semis) παρουσιάζει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου τη δεύτερη θεατρική της δουλειά, που έχει τον τίτλο "Ο κύριος του Τζακ" και είναι βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Γιάννη Σκαρίμπα.

Μια ακόμα παράσταση-αφήγηση βασισμένη σε λογοτεχνικό κείμενο, από τις άφθονες -και μερικές εξαιρετικής ποιότητας κι ιδιαίτερα ευφάνταστες σκηνοθετικά- που είδαμε φέτος, επιλογές άλλοτε συνυφασμένες με την γραμμή της ομάδας κι άλλοτε λόγω κρίσης και έλλειψης θεατρικών παραγωγών που να μπορούν να στηρίξουν μια κανονική παράσταση ή να πληρώσουν δικαιώματα για ένα κανονικό θεατρικό έργο. Στην πλειοψηφία των περφόρμανς αυτών, το κείμενο αποτελεί τον οδηγό κι οι επί σκηνής αφηγητές του αναλαμβάνουν εκ περιτροπής να διηγηθούν την ιστορία, παρακάμπτοντας την κλασσική εκδοχή του ενός αφηγητή και αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα να ερμηνεύσουν τους διάφορους ρόλους που εμπεριέχει το κείμενο. Η λογοτεχνία όμως πρέπει να έχει μερικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για να μπορέσει να εμπνεύσει και το ανάλογο σκηνικό ενδιαφέρον αλλιώς καλύτερα είναι να διαβάζεται κι όχι να «παίζεται». Το συγκεκριμένο αφήγημα παρά την λογοτεχνική του αναμφισβήτητη αξία, δεν φαίνεται να παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη παραστασιακή ιδιότητα αφού στην πραγματικότητα δεν είναι καν μια ιστορία, είναι ένα περιστατικό, μια συνάντηση.

Η σκηνοθέτης με την βοήθεια και των ταλαντούχων ηθοποιών της ομάδας της, έστησε μια σειρά από ατμοσφαιρικές σκηνές, δημιουργώντας εικόνες με απρόβλεπτα μέσα και ερμηνευτικές εκρήξεις. Η εμμονικότητα στις σιωπές και την ακινησία σε κάποια σημεία της παράστασης ήταν μάλλον κουραστικό κι όχι ιδιαίτερα λειτουργικό εύρημα ενώ η σκηνική εγκατάσταση αντιθέτως παρά την λιτότητα της, λειτούργησε ευνοϊκά ως προς την δημιουργία σκηνικών εστιών και την απόδοση των εναλλαγών της δράσης, ενώ ενίσχυσε την υποβλητική ατμόσφαιρα. Τα κοστούμια λειτούργησαν σαν προέκταση της σκηνοθετικής οπτικής και της δυναμικής των χαρακτήρων. Η γλώσσα του Σκαρίμπα αν και την χειρίστηκαν επιδέξια οι ηθοποιοί, δεν ευνόησε ιδιαίτερα το δρώμενο και σε μερικά σημεία λόγω ιδιομορφίας και της ίδιας και της εκφοράς της, δεν έγινε καν ακουστή. Μια παράσταση που διατήρησε το «παράξενο» του διηγήματος και την διπολικότητα των αισθημάτων του αφηγητή-συγγραφέα και του λοστρόμου με τον οποίο είχε την διονυσιακή συνάντηση αλλά χωρίς να καταφέρει να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της και να επιβεβαιώσει την σκοπιμότητά της ως παραστασιακού γεγονότος.

Από το δελτίο τύπου

Στην ταβέρνα του Πάτα κάνει την εμφάνισή του ένας πολύ όμορφος νεαρός που συστήνεται ως λοστρόμος του κότερου «Τζούλια Δεπάνου» που έχει αράξει προσωρινά στο λιμάνι της Χαλκίδας. Η εξωπραγματική ομορφιά του λοστρόμου πυροδοτεί διφορούμενα σχόλια στην ταβέρνα κι ένα θερμό επεισόδιο θα αποτελέσει την αφορμή για να συνδεθεί ο ήρωας του έργου με το πρόσωπο του λοστρόμου. Στόχος του συγγραφέα είναι η εκτροπή της ιστορίας προς το παράδοξο.

Ο Κύριος του Τζακ αποτελεί ένα από τα μικρής έκτασης κι όχι τόσο ευρέως γνωστά διηγήματα του Γιάννη Σκαρίμπα. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1948 κ έκτοτε αναδημοσιεύτηκε και συμπεριλήφθηκε σε μεταγενέστερες συλλογές διηγημάτων, με κάποιες αλλαγές τόσο στην έκτασή του, με την προσθήκη νέων κωμικών σκηνών, όσο και στο λεξιλόγιό του. Πρόκειται για ένα παράδοξο διήγημα, με την έννοια ότι κάθε βεβαιότητα ή προσδοκία του ήρωα τελικά ανατρέπεται. Η φιλία, ο αμφίβολης ταυτότητας ερωτισμός, η ανατροπή ,η απατηλή όψη των πραγμάτων ,το παιχνίδι και η απόλαυσή του, ως προϊόν της φαντασίας και άρα αντίποδα της πραγματικότητας και ο αποχωρισμός. Ο κάθε λογής αποχαιρετισμός. Η ιστορία ωστόσο, ολοκληρώνεται στο διήγημα "Πατς και Απαγάι" που ανήκει στην ίδια συλλογή και αποτελεί τη συνέχεια του "Κυρίου του Τζακ" επαληθεύοντας το παιχνίδι και τη σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των ηρώων.

Σκηνοθεσία: Ειρήνη Φαναριώτη, ομάδα Terre de Semis

Παίζουν: Άρης Λάσκος, Ειρήνη Μπούνταλη, Ειρήνη Φαναριώτη

Σκηνικά/Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Φώτης Σιώτας

Επιμέλεια Κίνησης: Χαρά Κότσαλη

Φωτισμοί: Σεσίλια Τσελεπίδη

Κινηματογράφηση: Αλέξανδρος Χαντζής

Bοηθός σκηνοθέτη: Παρασκευή Λυπημένου

Θέατρο Του Νέου Κόσμου

(Κάτω Χώρος)

Αντισθένους 7 και Θαρύπου

Νέος Κόσμος

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15 και Κυριακή στις 19.00

Ως τις 20 Μαρτίου 2016

Διάρκεια: 70 λεπτά

Πληροφορίες-κρατήσεις: 210 9212900

Τιμές εισιτηρίων

Παρασκευή: Κανονικό 12€, Φοιτητικό-Άνω των 65 ετών 10€, Ανέργων 8€

Σάββατο-Κυριακή: Κανονικό 13€, Φοιτητικό-Άνω των 65 ετών-Ανέργων 10€

Προπώληση: www.viva.gr , τηλ. 11876, Public, Παπασωτηρίου, Seven Spots, Ιανός, Reload