Γιολάντα Μαρκοπούλου

Οι «Συνεργοί» σε δράση

Μιλάμε με την εμπνεύστρια του «Συνεργείου» αυτού του νεανικού και συνέχεια ενεργού, δυναμικού χώρου, ενώ ήδη πλησιάζουν στο τέλος τους διαφορετικές παραστάσεις σ’ όλα τα δωμάτια κι οι συντελεστές περνάνε από παράσταση σε παράσταση άλλοτε παίζοντας, άλλοτε σκηνοθετώντας, άλλοτε συνθέτοντας μουσική, άλλοτε χορογραφώντας κι άλλοτε χορεύοντας. Οι σκηνογράφοι Αλεξάνδρα Σιάφκου κι Αριστοτέλης Καρανάνος δημιουργούν εξαίσιες, ονειρικές ατμόσφαιρες με τις εμπνευσμένες τους σκηνογραφίες, μεταμορφώνοντας το κάθε δωμάτιο του κτιρίου, ακόμα και τα γύρω ερείπια. Σ’ αυτούς τους μαγικούς κι απρόβλεπτους σκηνικούς χώρους, παλιοί και νέοι συνεργάτες πλάθουν τέχνη με υλικά πρωτότυπα κι εμπνευσμένα, προσφέροντάς μας συναρπαστικές, ανοιξιάτικες θεατρικές συγκινήσεις.

Συνεργείο: Μια πολύβουη καλλιτεχνική κυψέλη που διαρκώς μεταμορφώνεται

Ο Μάιος είναι η καλύτερη εποχή της χρονιάς καθώς το Συνεργείο γεμίζει από διαφορετικούς καλλιτέχνες που οι περισσότεροι προφανώς ασχολούνται με το θέατρο. Η Αλεξάνδρα, ο Αριστοτέλης, εγώ κι η Μαρία Δούρου που είναι στην παραγωγή, είμαστε η βάση της ομάδας που δραστηριοποιείται στο χώρο αυτό κι αποφασίζουμε μια συγκεκριμένη μεταμόρφωσή του, την γραμμή που θα ακολουθήσουμε εικαστικά αλλά και καλλιτεχνικά. Κάθε χρόνο διαμορφώνουμε το χώρο ανάλογα με τις δουλειές που έχουμε προγραμματίσει να ανεβάσουμε, έχοντας αυτή την ελευθερία αφού δεν μας νοιάζει να καταστρέψουμε κάτι ωραίο που φτιάξαμε για να δημιουργήσουμε ένα νέο πρόσωπο στο χώρο. Λειτουργούμε με την ίδια λογική που υπάρχει όταν τελειώνει μια θεατρική παράσταση και ξεκινάει η καινούργια. Όση δουλειά κι αν έχει πέσει για να φτιαχτεί κάθε φορά. Επίσης όλα είναι χειροποίητα κι αυτό μας αρέσει. Το κοινό, κάθε φορά που έρχεται εδώ, βλέπει ένα διαφορετικό περιβάλλον κι αναρωτιέται από πού μπήκε, που βρέθηκε, που παίζεται η παράσταση... Το θεωρούμε όλο αυτό επιτυχία και κέρδος του χώρου.

Φέτος το «Συνεργείο» μας ξεναγεί στον «Λαβύρινθο»

Φέτος ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένας «λαβύρινθος» και καθώς τον διασχίζεις να συναντάς διάφορες παραστάσεις που είτε είναι σε εξέλιξη, είτε ήδη παίζονται. Οι συντελεστές περνάνε από παράσταση σε παράσταση. Ο σκηνοθέτης της μίας μπορεί να είναι ηθοποιός στην άλλη, ή να γράψει μουσική για μία τρίτη ή να δημιουργήσει το βίντεο, για μία τέταρτη. Υπάρχει επικοινωνία και συνεργασία ανάμεσα στις ομάδες. Ο καθένας ανάλογα με τα ταλέντα και τις δυνατότητές του, προσφέρει στον άλλο, με όποιο τρόπο θέλει και μπορεί για να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο. Αυτό είναι η λογική του «συνεργείου» να είμαστε όλοι συνεργοί. Και δεν είναι οι ίδιοι κάθε φορά. Στόχος είναι να μπούνε σ’ αυτή τη διαδικασία και άλλοι νέοι άνθρωποι. Εκτός από την βασική ομάδα που είναι καιρό εδώ, είμαστε ανοιχτοί σε όλους τους καλλιτέχνες , δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια κλίκα.

Δοκιμασμένες συνεργασίες που διαρκώς εξελίσσονται

Πολλοί ωστόσο από τους αρχικούς συντελεστές της ομάδας, συνεχίζουμε τις συνεργασίες μας, εξελίσσοντάς τες και υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σ’ αυτό. Στην πορεία γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο πολύ καλύτερα. Πέρσι στο «Κόντρα στην πρόοδο», ο καθένας μας δούλεψε στο δικό του χώρο με τους δικούς του συνεργάτες. Φέτος στην «Έξοδο» συνεργαστήκαμε με διαφορετικούς συγγραφείς, όλους Έλληνες κι κάποιους παλαιότερους συνεργάτες μας. Μπήκαμε όμως σε πολύ πιο δύσκολα κι ενδιαφέροντα μονοπάτια και γνωριστήκαμε σε βάθος, καθώς συμμετείχαμε ο ένας στη δουλειά του άλλου, δεν λειτουργήσαμε μεμονωμένα αυτή τη φορά.

Πέντε παραστάσεις με ξεχωριστό ενδιαφέρον πλησιάζουν στο τέλος τους

Αυτή τη στιγμή στο «Συνεργείο» βρισκόμαστε λίγο πριν από το τέλος της σεζόν και η δραστηριότητες έχουν φτάσει στο αποκορύφωμά τους. Παίζονται παράλληλα και σε διαφορετικούς χώρους πέντε παραστάσεις: «Το ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας» του Μαρκ Τουέιν σε σκηνοθεσία της Λίλλυ Μελεμέ, η «Μύτη» του Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Βασίλη Ανδρέου, η «Μήδεια μικρού μήκους» από την ομάδα «Μετά φόβου» όπου πρωταγωνιστεί η Τζίνα Παπαδοπούλου. Επίσης η χοροθεατρική ομάδα ASOMO 4 παρουσιάζει την χοροθεατρική περφόρμανς «Φαίδρα» της Μόνικας Κολοκοτρώνη η οποία είναι τακτική συνεργάτης μας. Εγώ κι ο Άρης Τρουπάκης ετοιμάσαμε δύο παραστάσεις-αναγνώσεις με τον γενικό τίτλο «1911». Πρόκειται για δύο διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τον «Νεκρό Ταξιδιώτη» και τις «Μάγισσες» τα οποία παρουσιάζονται σε χώρους -έκπληξη μέσα κι έξω από το κτίριο, σαν αφιέρωμα για τα εκατό χρόνια από το θάνατό του Σκιαθίτη συγγραφέα που αγαπώ πάρα πολύ...

Πληροφορίες για την κάθε παράσταση ξεχωριστά μπορείτε να βρείτε στις ανάλογες παρουσιάσεις του «Επί Σκηνής». Προλαβαίνετε ακόμα και αξίζει τον κόπο να μην χάσετε καμία από τις περφόρμανς που πλησιάζουν πια στο τέλος τους και που η κάθε μία ξεχωριστά, αποτελούν ξεχωριστά σκηνικά συμβάντα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δημιουργημένα με μεράκι, νεανικό πάθος, αγάπη, έμπνευση, συνεργασία και ταλέντο. Σπεύσατε!